Άγνωστοι ένοπλοι επιτέθηκαν τον Ιούνιο και τον Δεκέμβριο του 2015 σε δύο χρηματαποστολές στο κρατίδιο της Κάτω Σαξονίας. Οι επιχειρήσεις των δραστών ήταν ανεπιτυχείς και στις δύο περιπτώσεις, ωστόσο αυτοί κατόρθωσαν να διαφύγουν. Τα δύο αυτά περιστατικά θα ήταν επουσιώδη εάν δεν είχαν ανιχνευθεί ίχνη DNA σε δύο οχήματα με τα οποία διέφυγαν οι δράστες και τα οποία αντιστοιχούν σε τρία μέλη της τρομοκρατικής οργάνωσης Φράξια Κόκκινος Στρατός (RAF). Πρόκειται για την Ντανιέλα Κλέτε, τον Ερνστ-Φόλκερ Βίλχελμ Στάουμπ και τον Μπούρκχαρντ Γκάρβεγκ, όλοι τους μέλη της τελευταίας γενιάς τρομοκρατών της RAF και καταζητούμενοι από τις αρχές.
Αυτοδιάλυση χωρίς συγγνώμη
Πριν από σχεδόν 20 χρόνια η RAF είχε ανακοινώσει με διακήρυξη την αυτοδιάλυσή της. Επρόκειτο για μια δήλωση συνθηκολόγησης, αλλά όχι και αποκήρυξης της βίας. Μάλιστα δεν υπήρχε καμία δήλωση μεταμέλειας για τα περίπου 30 θύματα και τους συγγενείς τους από τότε που η οργάνωση ξεκίνησε τη δράση της στα αρχές της δεκαετίας του 1970.
Το λεγόμενο Γερμανικό Φθινόπωρο η RAF σκόρπισε τον τρόμο στην τότε Δυτική Γερμανία. Η πρώτη γενιά μελών της, γύρω από τον Αντρέας Μπάαντερ και την Γκούντρουν Ένσλιν, βρισκόταν στη φυλακή. Η Ουλρίκε Μάινχοφ είχε αυτοκτονήσει το 1976. Μέλη της οργάνωσης πυροβόλησαν και σκότωσαν τότε τον γερμανό ομοσπονδιακό εισαγγελέα Ζίγκφριντ Μπούμπακ και τον τραπεζίτη Γιούργκεν Πόντο, ενώ απήγαγαν στην Κολωνία τον πρόεδρο του Συνδέσμου Γερμανών Εργοδοτών Χανς-Μάρτιν Σλάιερ. Τα μέλη της φρουράς του τελευταίου εκτελέστηκαν εν ψυχρώ. Το σχέδιο προέβλεπε ανταλλαγή του Σλάιερ με τα φυλακισμένα ιδρυτικά μέλη της RAF, ωστόσο η τότε γερμανική κυβέρνηση με καγκελάριο τον σοσιαλδημοκράτη Χέλμουτ Σμιτ τήρησε αταλάντευτη στάση.
Αργότερα παλαιστίνιοι τρομοκράτες κατέλαβαν ένα αεροσκάφος με τουρίστες, ώστε να εντείνουν τις πιέσεις για την απελευθέρωση των γερμανών τρομοκρατών. Η αριστερή τρομοκρατία διεθνοποιήθηκε. Εν τέλει άνδρες των γερμανικών ειδικών δυνάμεων εισέβαλαν στο αεροσκάφος που είχε προσγειωθεί στη Σομαλία. Οι επιβάτες απελευθερώθηκαν. Τότε, σύμφωνα με τις αρχές, οι φυλακισμένοι Μπάαντερ, Ένσλιν και Ράσπε αυτοκτόνησαν στα κελιά τους. Ο Χανς-Μάρτιν Σλάιερ βρέθηκε δολοφονημένος στη Γαλλία. Αυτή η αλληλουχία βίαιων γεγονότων αποτέλεσε το τέλος της περιόδου σφοδρότατης σύγκρουσής της RAF με τον κρατικό μηχανισμό.
Ληστεία για εξασφάλιση των προς το ζην;
Όπως αναφέρει η Deutshe Welle, βέβαια η οργάνωση παρέμεινε ενεργή, δολοφονώντας στις αρχές της δεκαετίας του 1990 τον διευθυντή του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών Γκέρολντ φον Μπράουνμυλ και τον Ντέτλεφ Ροβέντερ, επικεφαλής της γερμανικής Τρόιχαντ, που είχε αναλάβει τη διαχείριση των περιουσιακών στοιχείων της πρώην Ανατολικής Γερμανίας. Όσα μέλη της οργάνωσης συνελήφθησαν δεν έκαναν την παραμικρή αποκάλυψη στο δικαστήριο. Πολυάριθμα μέλη της RAF εξαφανίστηκαν, ενώ πολλά μέλη της πρώτης και δεύτερης γενιάς έχουν εκτίσει τις ποινές τους.
Το ερώτημα που ψάχνει απάντηση τώρα είναι ποιο ήταν το κίνητρο των τελευταίων επιθέσεων κατά των χρηματαποστολών. Σύμφωνα με την γερμανική Ομοσπονδιακή Εισαγγελία στην Καρλσρούη, δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι οι επιθέσεις αυτές συνδέονται με την τρομοκρατία. Οι εκτιμήσεις των ερευνητικών αρχών αλλά και αναλυτών που μελετούν τη δράση της RAF συγκλίνουν στο ότι επρόκειτο απλά για μια προσπάθεια των πρώην τρομοκρατών που ζουν στην παρανομία να εξασφαλίσουν τα προς το ζην.
