"Η νέα ΚΑΠ πρέπει να είναι ένα εργαλείο που ενδυναμώνει τους αγρότες μας, που κάνει την καινοτομία προσβάσιμη σε όλους και που απλοποιεί την καθημερινότητά τους" ανέφερε ο Γενικός Γραμματέας Διεθνών Σχέσεων και Αγροτικής Πολιτικής του ΥΠΑΑΤ, Αντώνης Φιλιππής κατά την παρέμβασή του στο Συμβούλιο Υπουργών Γεωργίας και Αλιείας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Σύμφωνα με τον ίδιο μόνο έτσι θα εξασφαλισθεί μια ευρωπαϊκή γεωργία παραγωγική, ανθεκτική και δίκαιη για τις σημερινές και τις επόμενες γενιές.
Για να καταστεί αυτό δυνατό ο γ.γ. του ΥΠΑΑΤ υπογράμμισε πως "είναι απαραίτητο να εξασφαλιστεί η αναγκαία χρηματοδότηση για δράσεις γνώσης και καινοτομίας, καθώς και ένα πλαίσιο εφαρμογής που δεν δημιουργεί πρόσθετη πολυπλοκότητα για τους δικαιούχους και τους οργανισμούς πληρωμών, ιδίως ενόψει του στενού χρονοδιαγράμματος για την εκκίνηση της νέας περιόδου".
Στην Ελλάδα όπως είπε η καινοτομία δεν μπορεί να παραμείνει θεωρητική έννοια, αλλά πρέπει να μεταφράζεται σε πρακτικά εργαλεία για τον αγρότη, ενώ κρίσιμης σημασίας θεωρούνται, όπως σημείωσε, τα ισχυρά Συστήματα Γνώσης και Καινοτομίας (AKIS), η διασύνδεση έρευνας, συμβουλευτικής και παραγωγής, η κατάρτιση και η στήριξη των Επιχειρησιακών Ομάδων, καθώς και η ουσιαστική ενίσχυση της ανανέωσης των γενεών.
Τόνισε επιπλέον την ανάγκη συμπληρωματικότητας της ΚΑΠ με άλλα ευρωπαϊκά Ταμεία και την ύπαρξη κατάλληλων υποδομών, όπως η ψηφιακή συνδεσιμότητα στην ύπαιθρο.
Όπως αναφέρεται σε ανακοίνωση του ΥΠΑΑΤ, ιδιαίτερη έμφαση έδωσε και στην απλούστευση, με την Ελλάδα να ζητά κανόνες σαφείς και εφαρμόσιμους, λειτουργικό πλαίσιο ελέγχων, μεγαλύτερη ευελιξία στα κράτη-μέλη και ουσιαστική μείωση της γραφειοκρατίας μέσω της διαλειτουργικότητας συστημάτων και της αξιοποίησης γεωχωρικών δεδομένων.
Ο κ. Φιλιππής σημείωσε ότι είναι σημαντική η διατήρηση των δύο Πυλώνων της ΚΑΠ ως βασικού στοιχείου σταθερότητας και προβλεψιμότητας για τους γεωργούς και τις διοικήσεις.
Τέλος, τοποθετήθηκε και επί των κανονισμών για τις αλιευτικές δυνατότητες του 2026, υποστηρίζοντας τη βιώσιμη διαχείριση των ιχθυαποθεμάτων με σεβασμό στην επιστημονική συμβουλή και στις κοινωνικές επιπτώσεις για τις αλιευτικές κοινότητες, καθώς και την ανάγκη δίκαιης αξιοποίησης πρόσθετων αλιευτικών δυνατοτήτων, ιδίως στη Μεσόγειο.