Με το παγκόσμιο ενδιαφέρον στραμμένο στις εμπορικές πολιτικές Τραμπ και τις γεωπολιτικές εντάσεις στην Ασία, ο πόλεμος στην Ουκρανία φαίνεται να έχει περάσει σε δεύτερο πλάνο. Εν μέσω εσωτερικής αναταραχής στο Κίεβο και νέων αμερικανικών απειλών για δασμούς και κυρώσεις, οι δύο εμπόλεμες χώρες βρίσκονται σε έναν επικίνδυνο "διπλωματικό παγετώνα".
Τη στιγμή που οι εμπορικοί πόλεμοι, οι κυρώσεις και οι δασμοί κυριαρχούν στην παγκόσμια ατζέντα, ο παρατεταμένος πόλεμος μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας περνά όλο και περισσότερο στην αφάνεια. Η αμερικανική πολιτική επί προεδρίας Ντόναλντ Τραμπ, με εμπορικά παζάρια και μονομερείς ενέργειες που τραβούν τα φώτα της δημοσιότητας, σπρώχνει σταδιακά τις εξελίξεις στην Ουκρανία εκτός πλάνου.
Παρά τις φονικές μάχες που συνεχίζονται στην πρώτη γραμμή και τις σποραδικές διαπραγματεύσεις -όπως οι συνομιλίες στην Κωνσταντινούπολη- ελάχιστη προσοχή δίνεται πια στον πόλεμο. Αντίθετα, η διεθνής κοινότητα μοιάζει απορροφημένη από νέες εστίες έντασης, με τις εξελίξεις σε Γάζα και Ταϊβάν, τη στροφή των ΗΠΑ προς το εσωτερικό και τις ανησυχίες για ύφεση στην Ευρώπη.
Τελική προθεσμία για τη Ρωσία: 50 ημέρες
Με εμφανή ενόχληση για τη στασιμότητα των εξελίξεων, ο Τραμπ δήλωσε στις 14 Ιουλίου ότι η Ουκρανία θα συνεχίσει να λαμβάνει αμερικανικά όπλα - αρκεί να πληρώσουν οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι.
Παράλληλα, έδωσε προθεσμία 50 ημερών στη Μόσχα για να καταλήξει σε ειρηνευτική συμφωνία, απειλώντας αλλιώς με «πολύ αυστηρές» κυρώσεις και «δευτερογενείς» δασμούς που θα φτάνουν έως και το 100%.
Αυτά τα μέτρα θα μπορούσαν να πλήξουν σφοδρά τη ρωσική οικονομία, ειδικά τις εμπορικές της σχέσεις με την Ινδία και την Κίνα. Ωστόσο, οι αναλυτές παραμένουν επιφυλακτικοί: ο Πούτιν δύσκολα θα ενδώσει υπό απειλές, ιδιαίτερα από έναν πρόεδρο που φημίζεται για απρόβλεπτες κινήσεις.
"Η Ρωσία βασίζεται στο ότι η κυβέρνηση Τραμπ δεν μπορεί να εφαρμόσει συνεπή πίεση" εκτιμά ο Mykola Bielieskov, αναλυτής του Εθνικού Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών της Ουκρανίας.
"Οι δευτερογενείς κυρώσεις απαιτούν σύγκρουση με Κίνα και Ινδία - κάτι που οι ΗΠΑ ίσως αποφύγουν" προσθέτει ο ίδιος.
Ουκρανία: Eσωτερική κρίση, εξωτερική αβεβαιότητα
Το Κίεβο δείχνει πλέον περισσότερη διάθεση για συμβιβασμό, ακόμη και με πιθανές εδαφικές παραχωρήσεις προς τη Μόσχα, υπό την προϋπόθεση της ένταξης στο ΝΑΤΟ. Ωστόσο, τέτοιες υποχωρήσεις δύσκολα θα οδηγήσουν σε συμφωνία, καθώς η Ρωσία φαίνεται απρόθυμη να δεχθεί οποιαδήποτε δυτική εγγύηση ασφάλειας για την Ουκρανία.
Ταυτόχρονα, εντείνονται οι εσωτερικές πολιτικές αναταράξεις. O νέος κυβερνητικός ανασχηματισμός και η προσπάθεια περιορισμού της ανεξαρτησίας οργανισμών "αντι-διαφθοράς" έχουν προκαλέσει αντιδράσεις εντός και εκτός χώρας. Διαδηλώσεις ξέσπασαν στο Κίεβο, ενώ ανώτατοι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι μίλησαν για “δημοκρατικό πισωγύρισμα” στην πορεία ένταξης της Ουκρανίας στην ΕΕ.
Η Tatiana Stanovaya, του Carnegie Russia Eurasia Center, σημειώνει: "Το Κίεβο επανασχεδιάζει την πολιτική του στρατηγική, εν μέσω ενός νέου αμερικανικού ‘βήματος πίσω’. Ο ανασχηματισμός δείχνει πρόθεση του Ζελένσκι να εδραιώσει πολιτικό έλεγχο, αλλά αυτό ενδέχεται να ανησυχήσει τους διεθνείς συμμάχους”.
Η διεθνής στήριξη γίνεται... λογιστική
Η διαφαινόμενη αλλαγή στάσης από ΗΠΑ και Ευρώπη προς μια περισσότερο «λογιστική» στήριξη, επικεντρωμένη στη διατήρηση του μετώπου και όχι στις δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις, καθιστά αβέβαιο το μέλλον της Ουκρανίας. Την ίδια ώρα, η Ρωσία συνεχίζει να προελαύνει αργά, αλλά σταθερά, με ανθρώπινο δυναμικό και εξελιγμένα drones.
Η σύγκρουση στην Ουκρανία φαίνεται να έχει παγώσει όχι μόνο στα χαρακώματα, αλλά και στη διεθνή συνείδηση. Και ενόσω ο Τραμπ «ξαναγράφει» τους εμπορικούς κανόνες με δασμούς και απειλές, η μοίρα των δύο αντιμαχόμενων πλευρών παραμένει εκκρεμής και γεμάτη κινδύνους.
