Η υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και Αθλητισμού Σοφία Ζαχαράκη μίλησε στη Βουλή στο πλαίσιο της συζήτησης για τον κρατικό προϋπολογισμό, παρουσιάζοντας το κυβερνητικό σχέδιο για την Παιδεία με ορίζοντα το 2040.
Στην έναρξη της ομιλίας της υπογράμμισε ότι «Υπάρχουν στιγμές στη Βουλή που δεν κρίνονται από την ένταση της αντιπαράθεσης, αλλά από το βάθος της ευθύνης», σημειώνοντας πως η Παιδεία αποτελεί τη μακροπρόθεσμη επένδυση της χώρας σε εθνική συνοχή, κοινωνική δικαιοσύνη και αναπτυξιακή προοπτική.
Αναφερόμενη στον προϋπολογισμό του υπουργείου Παιδείας δήλωσε:
«Σήμερα, δεν συζητάμε απλώς έναν ακόμη προϋπολογισμό του υπουργείου Παιδείας. Ανοίγουμε την συζήτηση για το ποιο σχολείο έχει ανάγκη η χώρα. Συζητάμε αν η Ελλάδα θα συνεχίσει να αντιμετωπίζει την Παιδεία αποσπασματικά, ως άθροισμα μέτρων και αντιδράσεων, ή αν έχει το πολιτικό θάρρος να χτίσει ένα δημόσιο σχολείο που αντέχει στον χρόνο, στις κρίσεις και στις κοινωνικές ανισότητες.
Για όλα αυτά, από το 2019 η κυβέρνησή μας αύξησε κατά σχεδόν 22% τον προϋπολογισμό του Υπουργείο Παιδείας. Φέτος ο προϋπολογισμός μας είναι 6,87 δις. ευρώ, αυξημένος κατά 700 εκατομμύρια ευρώ. Ξέρω ότι η αντιπολίτευση θα πει ότι δεν φτάνουν. Ωστόσο οι πόροι δεν είναι ανεξάντλητοι, αλλά η κατανομή τους θα πρέπει να είναι ορθολογική και δίκαιη».
Συνεχίζοντας η υπουργός ανακοίνωσε ότι εντός του 2026 θα τεθεί σε λειτουργία η ψηφιακή πλατφόρμα EduPlan, η οποία θα αξιοποιεί την Τεχνητή Νοημοσύνη για να προβλέπει τις ανάγκες των σχολείων και να υποστηρίζει την έγκαιρη και ορθολογική στελέχωση τους, καλύπτοντας τυχόν κενά.
Παράλληλα, η υπουργός τόνισε ότι το Ψηφιακό Φροντιστήριο και η Ενισχυτική Διδασκαλία «χτυπούν στον πυρήνα της ανισότητας», ανακοινώνοντας τη διεύρυνση των ζωντανών μαθημάτων στην Α’ και Β’ Λυκείου. Στόχος είναι η μείωση της πρόσθετης ιδιωτικής διδασκαλίας και η ενίσχυση της ισότιμης πρόσβασης στη γνώση, ανεξαρτήτως τόπου και οικονομικών δυνατοτήτων.
Τέλος, για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, η Υπουργός μίλησε για ενίσχυση των δημόσιων ΑΕΙ με πόρους και διεθνοποίηση, ενώ αναφέρθηκε και στην ανάγκη θεσμικής τάξης, σημειώνοντας ότι η διαγραφή των «αιώνιων» φοιτητών αποτελεί επιλογή που σχετίζεται με «θεσμική αξιοπιστία». Παράλληλα, ανέφερε ότι η συζήτηση για μη κρατικά πανεπιστήμια γίνεται «με κανόνες, αξιολόγηση και διαφάνεια».
