"Η χώρα είναι μη διακυβερνήσιμη και αυτό πιστοποιείται και από τον μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό προγραμματισμό που ενέκρινε το Υπουργικό Συμβούλιο, διότι δεν επιτρέπει στη χώρα να νιώθει ασφαλής και βιώσιμη εντός των σημερινών συνθηκών και της πρόγνωσης της παγκόσμιας που κάνουν όλοι δια γυμνού οφθαλμού, η χώρα υπνοβατεί", επισήμανε ο πρώην αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, Ευάγγελος Βενιζέλος, κατά την ομιλία του στην εκδήλωση για την παρουσίαση του βιβλίου του πρώην υπουργού του ΠΑΣΟΚ, Τάσου Γιαννίτση, με τίτλο "ΕΛΛΑΔΑ 1953-2024 Χρόνος και Πολιτική Οικονομία".
Ο κ. Βενιζέλος αναφέρθηκε στο χθεσινό Υπουργικό Συμβούλιο, το οποίο συζήτησε και ενέκρινε τον πολυετή δημοσιονομικό προγραμματισμό της χώρας για τα έτη 2026-2029, που, όπως είπε, υπερβαίνει τον εκλογικό ορίζοντα και σημείωσε: "Η χώρα καλείται να βαδίσει εντός ενός πλαισίου όπου θα έχουμε κάθε χρόνο μικρότερο αριθμό αύξησης του ΑΕΠ. Ελαφρώς μειούμενη θα είναι η ιδιωτική κατανάλωση.
Δείτε τώρα το εντυπωσιακό στοιχείο, το συγκλονιστικό, το οποίο απορώ, δηλαδή, τι στο καλό κάνουν όλοι και, βεβαίως και η αντιπολίτευση. Ο ακαθάριστος σχηματισμός παγίου κεφαλαίου, δηλαδή οι επενδύσεις, συμπεριλαμβανομένων των υποδομών, των ακινήτων, διότι ο πλούτος είναι στα ακίνητα, προβλέπεται να είναι 10,2% το 2026, που ολοκληρώνεται το Ταμείο Ανάκαμψης, 4,1% το 2027, το 2028 θα είναι 0,9% και 0,8% το 2029. Αυτή είναι η πρόβλεψη για την αύξηση των επενδύσεων. Καταλαβαίνετε; Η χώρα υπνοβατεί. Δεν έχουμε καμιά αίσθηση του τι έχουμε περάσει και του πως εισερχόμαστε στον παγκόσμιο ανταγωνισμό. Έχουμε πρόβλημα ανταγωνιστικότητας, έχουμε πρόβλημα παραγωγικότητας, πρόβλημα δημογραφικό.
Δημογραφική πολιτική δεν σημαίνει μόνο οικογενειακή πολιτική, σημαίνει και μεταναστευτική πολιτική. Συζητήσεις που δεν διεξάγονται καν. Και με την απασχόληση στα ίδια επίπεδα, δεν προβλέπεται καμιά αλλαγή στην απασχόληση, το ποσοστό ανεργίας θα είναι 8% συν-πλην. Εδώ είμαστε. Αυτή είναι η πρόβλεψη, η επίσημη και η εγκεκριμένη για το μέλλον της χώρας. Και αναρωτιέμαι, θα το αντιμετωπίσουμε έτσι; Θέλετε να το περιγράφουμε; Πρέπει να συζητήσουμε πλέον με άλλους όρους".
"Τι κάνουμε τώρα, που πάμε;" αναρωτήθηκε και τόνισε: "Είχα πει ότι η χώρα είναι μή διακυβερνήσιμη, όχι γιατί δεν έχει κυβέρνηση, κυβέρνηση έχει τη συνταγματική και με επαρκή κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Οι δημοσκοπήσεις δεν προοιωνίζονται μια εύκολη λύση μετά τις πρώτες εκλογές ή τις δεύτερες. Δεν ξέρω τι θα γίνει όποτε γίνουν οι εκλογές. Πρέπει να σκεφτούμε αν μπορεί το πολιτικό σύστημα να αναδείξει κυβερνήσεις συνεργασίας και να λειτουργήσει με τον τρόπο αυτό, αλλά δεν μένω στο πολιτικό σύστημα και στη θεσμική αντιμετώπιση. Το θέμα είναι αν η κοινωνία έχει τη διάθεση να καταστεί διακυβερνήσιμη. Αν μπορεί να διασφαλίσει την εσωτερική της συναίνεση, τους όρους της συμπεριληπτικότητας και της συνύπαρξης της. Και αν η αγορά, ο κόσμος του επιχειρείν μπορεί να βοηθήσει. Αν οι κοινωνικοί εταίροι μπορούν να βοηθήσουν. Αν το έθνος μπορεί να αναπτύξει τις θεμελιώδεις συναινέσεις που απαιτούνται για τη διαχείριση της εξωτερικής πολιτικής και της πολιτικής ασφάλειας".
Μίλησε, ακόμα, και για την ανάγκη ενός νέου κοινωνικού συμβολαίου και παρατήρησε ότι αυτό "δεν ταυτίζεται με την επαναφορά των συλλογικών συμβάσεων, έστω και μετά από τόσα χρόνια".
ΑΠΕ-ΜΠΕ
