Σε ανατολίτικο παζάρι τείνει να εξελιχθεί η πρόθεση για απόκτηση 40 νέων μαχητικών F-16 blk70 viper και αναβάθμιση 80 αερασκαφών της τουρκικής αεροπορίας στο ίδιο επίπεδο, συνολικού προϋπολογισμού 6,5 δις δολαρίων όπως εκτιμάται, αφού πλέον "χώνεψαν" και οι ίδιοι ότι είναι εκτός του προγράμματος του F-35.
Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζεπ Ταγίπ Ερντογάν επιχειρεί να την κίνηση-παζάρι να πετύχει δύο στόχους: να ρίξει γέφυρες με τις ΗΠΑ για να αγοράσει πολεμικό υλικό ουσιαστικά παρακάμπτοντας τη συνθήκη CAATSA, είτε να κάνει "δικαιολογημένη" στροφή προς την Ανατολή και απαγκίστρωση από τα αμερικανικά συστήματα που διαθέτει σχεδόν στο σύνολο των ενόπλων δυνάμεών της.
Η Άγκυρα προβαίνει στην πρόθεση να αγοράσεi πιο σύγχρονα F-16 από αυτά που έχει με στόχο να αναβαθμίσει την πολεμική της αεροπορία η οποία σε επίπεδο αεροσκαφών υπολείπεται της ελληνικής ΠΑ, με την αγορά των Rafale και την αναβάθμιση των F-16 σε V.
Σε περίπτωση που γίνει δεκτό το αίτημα από τις ΗΠΑ, εξέλιξη που Τούρκοι αναλυτές θεωρούν απίθανοι, η Άγκυρα αποκτά σύγχρονα αεροσκάφη, αλλά κυρίως παρακάμπτει τις κυρώσεις της CAATSA και ανοίγει το δρόμο για να παζαρέψει και για μεταφορά τεχνογνωσίας για νέα συστήματα όπως το ραντάρ AESA που έχουν τα F-16V και επιθυμεί να τοποθετήσει και στα μαχητικά TF-X.
Στην περίπτωση που οι ΗΠΑ απορρίψουν την τουρκική αίτηση, ο Ρ.Τ.Ερντογάν θα "νομιμοποιηθεί" για αναζητήσει αεροσκάφη σε άλλες πηγές όπως ρωσικά ή ευρωπαϊκά Eurofighter. Αναφορικά με τα ρωσικά, οι Τούρκοι έχουν κυκλοφορήσει φήμες για αγορά διαφόρων τύπων, Su-27, Su-30, ή ακόμη και Su-57 (πέμπτης γενιάς), αλλά μια τέτοια κίνηση θα δημιουργούσε προβλήματα στην πολεμική της αεροπορία που έχει αμερικανικά συστήματα/αεροσκάφη και θα επέφερε σίγουρα περισσότερες κυρώσεις, Όμως είναι άγνωστο αν οι Ρώσοι θα έδιναν τεχνογνωσία σε μία χώρα όπως η Τουρκία για το Su-57, την ώρα που δημιουργήθηκε θέμα με μια καλή σύμμαχο και πελάτη οπλικών συστημάτων της Μόσχας όπως η Ινδία.
Στη επιστροφή του Ρ.Τ.Ερντογάν από το Σότσι, μετά τη συνάντηση με το Ρώσο πρόεδρο Βλ. Πούτιν, ανέφερε συνεργασία για κινήτηρες και πυρηνικούς σταθμούς ενέργειας, αλλά και για πιθανότητα αγοράς και άλλων οπλικών συστημάτων.
Ωστόσο πιο πιθανή είναι συνεργασία με την Ουκρανία για κινητήρες αρμάτων και αεροσκαφών, παρά η Ρωσία.
Όμως αυτό που θεωρείται πιο βατό είναι η αγορά Eurofighter είτε μεταχειρισμένων είτε καινούριων από χώρες με τις οποίες έχει ούτως η άλλως συμφωνίες αγοράς οπλικών συστημάτων, όπως η Γερμανία, η Ισπανία και η Ιταλία. Στην περίπτωση αυτή είναι πιο πιθανή και η μεταφορά τεχνογνωσίας, αλλά όχι για αεροσκάφος 5ης γενιάς όπως θέλει η Άγκυρα.
Όποια και αν είναι η κατάληξη για την αγορά των F-16V από την Τουρκία, η Άγκυρα θα επιχειρήσει να αναβαθμίσει το ρόλο της. H πολεμική της βιομηχανία, μπορεί αυτή τη στιγμή να μη δύναται να κατασκευάσει συμπαραγωγή ή τμήματα από το εξωτερικό, σύγχρονα μαχητικά (συμμετέχει στην γραμμή παραγωγής του F-16), άρματα μάχης ή υποβρύχια, αλλά κατασκευάζει UAV, μικρά αεροσκάφη, και πυραύλους. Και καθώς αποτελεί βασικό τομέα των εξαγωγών θα προχωρήσει στην περεταίρω αναβάθμισή της.
