Στην Γαλλία, 15 περίπου μήνες πριν τις προεδρικές εκλογές, όλα έχουν αλλάξει.Σε δημοσκόπηση της Le Parisien που είδε το φως της δημοσιότητας στις αρχές του χρόνου η πλειοψηφία των Γάλλων δεν θέλει να δει τον νυν πρόεδρο Φρανσουά Ολάντ, αλλά και τον προκάτοχό του Νικολά Σαρκοζί ως υποψηφίους για τις γαλλικές προεδρικές εκλογές που θα γίνουν την άνοιξη του 2017. Την ίδια στιγμή έχει ενδιαφέρον ότι το 37% των ερωτηθέντων θέλει ως υποψήφια την Μαρίν Λεπέν, ενώ το 33% ζητά την ενίσχυση του κεντρώου πολιτικά χώρου που εκπροσωπείται από τον Φρανσουά Μπαϊρού.
Το 2015 κυριάρχησε στη Γαλλία το ζήτημα της τρομοκρατίας και η καταπολέμηση των τζιχαντιστών σε Ιράκ και Συρία. Το θέμα επισκίασε μια σειρά άλλων προβλημάτων της χώρας, με κυριότερο το μείζον ζήτημα της ανεργίας. Η ανεργία ήταν ήδη υψηλή όταν ο Φρ. Ολάντ ανέλαβε τα ηνία από τον προκάτοχό του Νικολά Σαρκοζί το 2012. Έκτοτε το υπουργείο Εργασίας διορθώνει συνεχώς προς τα πάνω τον αριθμό των ανέργων, ο οποίος σπάει το ένα ρεκόρ μετά το άλλο.
Κατά τη διάρκεια της θητείας Ολάντ περίπου 650.000 άνθρωποι προστέθηκαν στον μακρύ κατάλογο των ανέργων. Κάθε τόσο ο ίδιος αναδεικνύει τη σοβαρότητα του ζητήματος. Το 2013 μάλιστα ο κ. Ολάντ έφτασε στο σημείο να προβλέπει «στροφή» στο ποσοστό της ανεργίας μέχρι τα τέλη του έτους. Οι μεγαλόστομες διακηρύξεις όμως δεν κατάφεραν να ανακόψουν την αρνητική εξέλιξη στην αγορά εργασίας.
Υπό την ηγεσία του σημερινού προέδρου, Φρανσουά Ολάντ, η δημοτικότητα του Σοσιαλιστικού Κόμματος έχει καμφθεί, κυρίως λόγω της συνεχιζόμενης οικονομικής στασιμότητας της χώρας. Με την σειρά του, το δημόσιο αίσθημα έχει μετατοπιστεί προς τα δεξιά. Ακόμη και ο Ολάντ , ο οποίος αρχικά είχε εκλεγεί με μια προοδευτική πολιτική πλατφόρμα που υποσχόταν την αμφισβήτηση των πολιτικών οικονομικής λιτότητας του Βερολίνου και των Βρυξελλών, έκτοτε έκανε στροφή αποδεχόμενος την απελευθέρωση των αγορών και περικοπές στον προϋπολογισμό ως μια έσχατη προσπάθεια να αναζωογονήσει την οικονομία.
Η κυβέρνησή του μελέτησε επίσης την υιοθέτηση αντιτρομοκρατικών μέτρων που πρώτο πρότεινε το Εθνικό Μέτωπο, μετά την σειρά των τρομοκρατικών επιθέσεων που έπληξαν την Γαλλία τον Ιανουάριο και στην συνέχεια τον Νοέμβριο του 2015. Αυτά περιλαμβάνουν ένα άκρως αμφιλεγόμενο σχέδιο για την αναθεώρηση του συντάγματος με την εισαγωγή μιας διάταξης η οποία θα επιτρέψει την κατάργηση της μιας υπηκοότητας σε άτομα με διπλή υπηκοότητα που έχουν καταδικαστεί για εγκλήματα σχετικά με την τρομοκρατία.
Η εκλογική λογική που λειτουργεί εδώ είναι σαφής: Στο πλαίσιο της προετοιμασίας για τις εκλογές του επόμενου έτους, η στρατηγική του Ολάντ είναι να προχωρήσει όσο το δυνατόν περισσότερο προς τα δεξιά, προκειμένου να συμπιέσει τους Ρεπουμπλικάνους του Νικολά Σαρκοζί μεταξύ του Εθνικού Μετώπου και των Σοσιαλιστών, αναγκάζοντας έτσι έναν δεύτερο γύρο εναντίον της Le Pen. Αν και αυτό θα απαιτήσει να έρθει τουλάχιστον δεύτερος στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών τον επόμενο χρόνο -που όπως έχουν τα πράγματα δεν είναι καθόλου βέβαιο- οι περισσότερες δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο Ολάντ θα είχε μια ευκαιρία να κερδίσει τον δεύτερο γύρο έναντι της Λεπέν.
Πηγή:premium.paratiritis.gr
Αν αυτή η στρατηγική πετύχει, θα σηματοδοτήσει μια θεμελιώδη μεταμόρφωση στην γαλλική πολιτική ζωή. Παραδοσιακά, οι δύο πλευρές του πολιτικού φάσματος έχουν κυριαρχηθεί από μια φιλική προς την αγορά αλλά κοινωνικά συντηρητική κεντροδεξιά και μια οικονομικά παρεμβατική αλλά κοινωνικά φιλελεύθερη κεντροαριστερά. Αυτή την φορά, η πολιτική θα εξαρτηθεί από μια εθνικιστική και προστατευτιστική δύναμη που αγωνίζεται εναντίον ενός κεντρώου κόμματος που υποστηρίζει την ελεύθερη αγορά αλλά είναι κοινωνικά φιλελεύθερο.
