Μετά το «Το Δόγμα του Σοκ» που ενεργοποίησε ένα παγκόσμιο κίνημα κατά του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού, η Καναδή δημοσιογράφος- ερευνήτρια Ναόμι Κλάιν αποκαλύπτει με το νέο της βιβλίο τον κυνισμό της ελίτ των μεγάλων ρυπογόνων εταιρειών του πλανήτη.
Το νέο της βιβλίο «Αυτό αλλάζει τα πάντα - Καπιταλισμός εναντίον κλίματος» που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Λιβάνη αριθμεί 694 σελίδες γεμάτες στοιχεία , μαρτυρίες και ντοκουμέντα που συνοψίζονται στο επιμύθιο: Όχι, δεν φταίει ο άνθρακας, φταίει ο καπιταλισμός! Το έργο αυτό είναι η Βίβλος για να γενεσιουργά αίτια του ολέθρου της περιλάλητης βιομηχανικής ανάπτυξης.
Γράφοντας σε αφηγηματικό τόνο και σε πρώτο πρόσωπο, η συγγραφέας- ακτιβίστρια δεν κρύβει ότι και ή ίδια, πριν ξεκινήσει αυτή την έρευνα, δεν είχε συνειδητοποιήσει το μέγεθος του κινδύνου που απειλή τη Γη αλλά και το μέγεθος της απόκρυψης του προβλήματος από τα μεγάλα μέσα μαζικής ενημέρωσης της Δύσης.
Από την εισαγωγή της ήδη απευθύνει την προειδοποίηση, υπογραμμίζοντας ότι αν συνεχίσουμε να επιτρέπουμε την ετήσια αύξηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, η κλιματική αλλαγή θα μεταβάλει τα πάντα στον κόσμο μας. Μια άνοδος κατά 4 βαθμούς Κελσίου σε λιγότερο από ένα αιώνα θα έχει ως συνέπεια να καταποντισθούν νησιωτικά κράτη όπως είναι οι Μαλβίδες, να πλημμυρίσουν πολλές παράκτιες περιοχές του Εκουαδόρ, της Βραζιλίας, της Καλιφόρνιας, της Ολλανδίας καθώς και τεράστια τμήματα της νοτιοανατολικής Ασίας. Θα κινδυνέψουν οι μεγαλουπόλεις Νέα Υόρκη, Λος 'Αντζελες, Βανκούβερ, Λονδίνο, Βομβάη, Χονγκ Κόνγκ και Σαγκάη.
Οι αφόρητοι καύσωνες θα επιφέρουν μείωση της παραγωγής σιταριού στην Ινδία και καλαμποκιού στις ΗΠΑ κατά 60 %. Οι καταστροφικοί κυκλώνες, οι ανεξέλεγκτες πυρκαγιές, η πτώση της αλιείας, οι διακοπές στην παροχή νερού, οι παγκόσμιες επιδημίες, θα τροφοδοτήσουν πολλαπλασιαστικές συμφορές, προκαλώντας την διασάλευση της τάξης και της ασφάλειας των κοινωνιών. Και προσοχή - λέει η Ναόμι- αυτό είναι το αισιόδοξο σενάριο!
Γιατί όμως οι ηγεσίες δεν σπεύδουν να βάλουν κάποιους φραγμούς; Η συγγραφέας αναφέρεται στις παγκόσμιες διασκέψεις ομαδικής ψυχοθεραπείας του ΟΗΕ για τις δεσμεύσεις των ρυπογόνων βιομηχανικών συγκροτημάτων , αλλά από την άλλη πλευρά αναδεικνύει τις ευκαιρίες κερδοσκοπίας. Πως; Με τα «συμβόλαια μελλοντικής εκπλήρωσης καιρού» που επιτρέπουν σε εταιρείες και τράπεζες να στοιχηματίζουν στις κλιματικές αλλαγές «σαν να είναι οι θανατηφόρες καταστροφές μια παρτίδα ζάρια στα καζίνα του Λας Βέγκας».
Το βιβλίο αποκαλύπτει ότι η ανετοιμότητα των κρατών και των επιχειρήσεων να αντιμετωπίσουν τις ξηρασίες, τις πλημμύρες και τις καταιγίδες, δημιούργησε μια συνεχώς αυξανόμενη ζήτηση για ιδιωτικούς στρατούς, ενώ οι τυφώνες Σάντι στο Νιου Τζέρσι λειτούργησαν σαν λαχείο δισεκατομμυρίων για τις μεγάλες κατασκευαστικές εταιρείες που ανήγειραν ταχέως νέα πολυτελή θωρακισμένα κτίρια, εν αντιθέσει με τις εργατικές κατοικίες που παρέμειναν στο έλεος του τυφώνα.
Ευθύνη δεν έχει μόνο η πλουτοκρατία. Έχει και η μεσαία τάξη στη Βόρεια Αμερική και στην Ευρώπη. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Περιβαλλοντικού Ινστιτούτου στο Πρίνστον, 500 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο ευθύνονται για τις μισές σχεδόν εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.
Η συγγραφέας, προτείνοντας ένα τεχνολογικό Σχέδιο Μάρσαλ για τη Γη, σημειώνει ότι και μόνο από τη σταδιακή κατάργηση των επιδοτήσεων στα ορυκτά καύσιμα θα εξοικονομηθούν 775 δις δολάρια μέσα σε ένα χρόνο, σύμφωνα με εκτιμήσεις της Διεθνούς για τη Μετάβαση από το Πετρέλαιο.
