Ενα σαφές μήνυμα προκύπτει από το πολύνεκρο τρομοκρατικό χτύπημα στη Μόσχα, που προκαλεί κύμα σεναριολογίας στα διεθνή μέσα ενημέρωσης και γίνεται αντικείμενο συνωμοσιολογίας στα social media σε παγκόσμιο επίπεδο: Κανένας, πουθενά και καμία χώρα δεν μπορεί να είναι ασφαλής, όσο υπάρχουν άνθρωποι έτοιμοι να θυσιαστούν στο βωμό οποιασδήποτε ιδέας, θρησκείας, σκοπού. Κι όσο υπάρχουν μηχανισμοί πρόθυμοι να τους στηρίξουν, να οργανώσουν και να χρηματοδοτήσουν πράξεις τυφλής αιματηρής βίας σε βάρος αμάχων ανύποπτων πολιτών.
Ηταν αυτό το μήνυμα που θέλησαν να στείλουν όποιοι σχεδίασαν και εκτέλεσαν την αποτρόπαιη εγκληματική ενέργεια; Κανείς δεν ξέρει – και μάλλον δεν θα το μάθουμε ποτέ.
Αλλωστε δεν υπάρχει το παραμικρό στοιχείο για την “ταυτότητα” τους. Ξέρουμε τους δράστες, αλλά αυτοί είναι τα πιόνια στα σκακιέρα τοου αίματος. Σημασία έχουν οι ηθικοί αυτουργοί: Ποιοί κρύβονται πίσω από τους εκτελεστές και ποιοί είναι οι στόχοι τους.
Την ευθύνη ανέλαβε ήδη το Ισλαμικό Κράτος, αλλά κανένας δεν έχει πεισθεί ότι η οργάνωση αυτή φέρει ακέραιη την ευθύνη για τον σχεδιασμό της τρομοκρατικής επίθεσης, ούτε ότι την εκτέλεσε χωρίς την παρότρυνση και την συνδρομή κάποιων άλλων – χωρών, οργανώσεων, μυστικών υπηρεσιών.
Στις υποθέσεις αστυνομικού μυστηρίου η έρευνα για τον ένοχο ξεκινά πάντα από το ποιός είχε συμφέρον, ποιός κερδίζει από την εγκληματική πράξη. Ομως στην προκειμένη περίπτωση ούτε αυτό είναι προφανές. Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα ποιός βγαίνει ωφελημένος από το λουτρό αίματος στη ρωσική πρωτεύουσα.
Στον σκοτεινό κόσμο της τρομοκρατίας και των μυστικών υπηρεσιών κρυφοί και φανεροί στόχοι, άμεσες κα έμμεσες επιδιώξεις, σκοπιμότητες και γεωπολιτικά συμφέροντα περιπλέκονται σε έναν ιστό αράχνης. Οπου δεν υπάρχει καμία “άκρη του νήματος”. Και δεν πρόκειται να βρεθεί ούτε στο τρομοκρατικό χτύπημα της Μόσχας
