Στην "αρένα" των εκδόσεων εισήλθε το Dimes, το εστιατόριο του Μανχάταν που βοήθησε να καθοριστεί ένα ορισμένο είδος ελαφρού, υγιεινού, αλλά περιστασιακά χλιδάτου φαγητού από τον Δεκέμβριο του 2013.
"Dimes Times: Emotional Eating (Karma)" είναι ο τίτλος του νέου βιβλίου των ιδρυτριών του. Το πρώτο τους βιβλίο μαγειρικής, στο οποίο είναι συγκεντρωμένες οι πιο δημοφιλείς συνταγές του Dimes και με παιχνιδιάρικο τρόπο, προσφέρονται οι φιλοσοφίες των εστιατορίων για το μαγείρεμα και το φαγητό.
Το Dimes ιδρύθηκε από τις Alissa Wagner και Sabrina De Sousa και έγινε αμέσως δημοφιλές στο κέντρο της Νέας Υόρκης, προσελκύοντας δημιουργικούς τύπους και όμορφους ανθρώπους στην Canal Street.
Μέσα σε λίγα χρόνια, το Dimes επεκτάθηκε, το εστιατόριό του μεταφέρθηκε σε μία ευάερη τοποθεσία και άνοιξε το Dimes Deli, ένα πιο απλό σημείο για φαγητό, καθώς και κατάστημα με φρέσκα προϊόντα και έτοιμα γεύματα, καθώς και εκλεκτικά συστατικά, αλλά και με αντικείμενα design και lifestyle.
Για το βιβλίο οι Wagner και De Sousa συνεργάστηκαν με την Toniann Fernandez, η οποία διαχειρίζεται το εστιατόριο, τη σχεδιάστρια Erin Knutson, τις φωτογράφους Mary Manning και Yudi Ela και τη Cynthia Leung, που έγραψε την εισαγωγή και βοήθησε να βρεθεί η ιδέα για το βιβλίο.
Οι ιδιοκτήτριες του Dimes μίλησαν στο wmagazine για τη διαδικασία δημιουργίας ενός βιβλίου μαγειρικής, στο οποίο όμως υπάρχει και αφήγημα.
«Ο Bruno Munari ήταν μια τεράστια επιρροή όταν αρχίσαμε να μιλάμε για ένα βιβλίο. Ο καθένας μπορεί να διαβάσει τα βιβλία του και να τα εκτιμήσει - είναι πολύ διαχρονικά» δήλωσε η Sabrina De Sousa αναφερόμενη στον Ιταλό δημιουργό βιβλίων
τέχνης.
«Το ζήτημα ήταν πώς θα συνδυάσουμε δύο έννοιες, τον χρόνο μιας μέρας και την ψυχική κατάσταση. Η μία είναι: μια μέρα στη ζωή του Dimes. Έρχεστε και ακούτε τα γυαλικά που χτυπούν στο τραπέζι ή να σπάνε πράγματα δίπλα σας - επειδή βλέπουμε αυτά τα πράγματα ξανά και ξανά - έτσι υπάρχει εκείνος ο ρυθμός στο βιβλίο. Και η άλλη έννοια είναι πώς διασκεδάζουμε με κάτι τέτοιο; Και έπειτα σκεφτήκαμε: "Γιατί δεν προσθέτουμε αυτές τις συναισθηματικές ιδιότητες, οπότε ο χρόνος να μην είναι νεκρός;» υπογράμμισε.
«Θέλαμε κάτι διαδραστικό, στο οποίο οι άνθρωποι θα μπορούσαν πραγματικά να βυθιστούν, και όχι μόνο να έχουν συνταγές - να δίνουμε πραγματικά τις φιλοσοφίες μας και το πώς δημιουργούμε ένα πιάτο και πώς δουλεύουμε με τα τρόφιμα, έτσι είναι λιγότερο από μία απλή συνταγή και περισσότερο διδάσκουμε τους ανθρώπους να είναι ευέλικτοι με τον τρόπο που μαγειρεύουν».
