«Κοντός ψαλμός αλληλούια». Αύριο, το αργότερο μεθαύριο, θα ξέρουμε ποιόν θέλει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα. Ο προτεινόμενος υποψήφιος θα εκλεγεί βέβαια ΠτΔ, με μόνο ερωτηματικό τον αριθμό ψήφων που θα συγκεντρώσει στη Βουλή.
Πολλοί περιμένουν ότι η επιλογή του πρωθυπουργού θα είναι ένα “μήνυμα” για την πολιτική που σκοπεύει να ακολουθήσει ως τη λήξη της τρέχουσας κυβερνητικής θητείας και ότι η εκλογή ΠτΔ θα σηματοδοτήσει κάποια στροφή με εκλογικούς στόχους και κομματικούς υπολογισμούς.
Με μια ψύχραιμη αποτίμηση, τίποτε από αυτά δεν πρόκειται να συμβεί. Το πρωταρχικό μέλημα του Κ. Μητσοτάκη στο θέμα του ΠτΔ είναι να υπάρξει συνέχεια και σταθερότητα.
Επόμενο ζητούμενο η επίτευξη της ευρύτερης δυνατής συναίνεσης πολιτικών δυνάμεων στο πρόσωπο του ανώτατου πολιτειακού άρχοντα.
Μπορεί πάντως... “να κάνει και χωρίς αυτήν” και δεν πρόκειται να θυσιάσει τις επιλογές του για να την επιτύχει.
Η αντιπολίτευση θα βρει ασφαλώς επιχειρήματα για να επικρίνει οποιαδήποτε επιλογή. Αλλά η οποιαδήποτε πολεμική της δεν θα έχει διάρκεια και η επιλογή Μητσοτάκη δεν πρόκειται να επηρεάσει μεσοπρόθεσμα τη στάση της αντιπολίτευσης απέναντι στην κυβέρνηση
