Η συγκρότηση κυβέρνησης συνασπισμού στη Γερμανία, μετά την επί της αρχής συμφωνία ανάμεσα σε CDU/CSU και SPD, έχει ευεργετικό αντίκτυπο για την Ελλάδα και δη τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς. Η επί μήνες πολιτική αβεβαιότητα στη Γερμανία, είχε προκαλέσει προβληματισμό στην Αθήνα και αμηχανία στην Ευρωζώνη.
Η είδηση για συμφωνία του κόμματος της Μέρκελ και των Βαυαρών εταίρων-Χριστιανοκοινωνιστών- με τους Σοσιαλδημοκράτες, εκδιώχνει μακριά το «φάντασμα» του πολιτικού αδιεξόδου στο Βερολίνου, που θα κρατούσε σε ομηρία τις ελληνικές επιδιώξεις, που έχουν ως σημείο αναφοράς, το άνοιγμα της συζήτησης για το χρέος, μετά την ολοκλήρωση της γ’ αξιολόγησης.
Σε τι προσβλέπει η κυβέρνηση
Το Μαξίμου εκτιμά, ότι η συγκρότηση του κυβερνητικού συνασπισμού στη Γερμανία, αποτελεί την ευνοϊκή συνθήκη προκειμένου να ανοίξει και να «τρέξει», κατά τους πρώτους μήνες του 2018 κομβικά ζητήματα στον στρατηγικό σχεδιασμό που έχει επιλέξει.
Σε κάθε περίπτωση, το σημερινό νέο που προήλθε από το Βερολίνο, απομακρύνει το χείριστο σενάριο της παρατεταμένης ακυβερνησίας στη Γερμανία και της δημιουργίας σοβαρών προσκομμάτων στην υλοποίηση των ελληνικών επιδιώξεων.
Όπως προαναφέρθηκε, με τη Γερμανία να έχει λύσει τα… του οίκου της, ανοίγει ο δρόμος για την λήψη αποφάσεων σχετικά με τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους, όπως και για την επόμενη μέρα μετά το τέλος του μνημονιακού προγράμματος.
Με ενδιαφέρον αναμένεται και η γραμμή που θα ακολουθήσει ο νέος κυβερνητικός συνασπισμός της Γερμανίας, στο εξέχων θέμα του προσφυγικού, το οποίο ως γνωστόν, αποτελεί βασική προτεραιότητα της κυβερνητικής πολιτικής.
Το μεταναστευτικό, όπως αναφέρουν τα γερμανικά ΜΜΕ, αποτέλεσε ένα από τα σημεία τριβής ανάμεσα σε Μέρκελ και Σουλτς, οπότε αναμένεται με ιδιαίτερο ενδιαφέρον η «θέση» στην οποία τελικά κατέληξαν οι δύο μελλοντικοί κυβερνητικοί εταίροι.
Αξίζει να σημειωθεί ότι οι διαβουλεύσεις ανάμεσα σε CSU και SPD θα συνεχιστούν και το επόμενο διάστημα, με κατευθυντήριο άξονα την αρχική συμφωνία που επετεύχθη σήμερα. Διαφωνίες εξακολουθούν να υφίστανται σε μια σειρά από ζητήματα. Για παράδειγμα το SPD απαιτεί να αυξηθεί ο ανώτατος φορολογικός συντελεστής από το 42% στο 45%, με το κόμμα της Μέρκελ να μην συναινεί σ’ αυτό το ενδεχόμενο.
