Πόλεμο κατά της "πειρατείας" έχουν εξαπολύσει οι εταιρείες συνδρομητικής τηλεόρασης, έχοντας διαπιστώσει οτι χάνουν κάθε χρόνο μεγάλα έσοδα από τους "πειρατές" που πωλούν παράνομα συμβόλαια σύνδεσης.
Το κυνήγι των παραβατών φτάνει και μέχρι τις...κρεβατοκάμαρες των τηλεθεατών. Πλέον είναι επικίνδυνο να βλέπει κανείς μία ταινία ή ένα ποδοσφαιρικό αγώνα σε παράνομη σύνδεση ακόμα και μέσα στο υπνοδωμάτιο του.
Στις 8 Μαΐου εκδικάστηκε στο Ε’ Μονομελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης υπόθεση σχετικά με την παράνομη θέαση πειρατικού τηλεοπτικού περιεχομένου σε δύο χώρους του διαμερίσματός νεαρού ατόμου (σαλόνι και υπνοδωμάτιο). Η υπόθεση αφορούσε παραβίαση των διατάξεων του Π.Δ. 343/2002 περί προστασίας πνευματικών δικαιωμάτων.
Το πλημμεληματικό σκέλος είχε διαχωριστεί από το κακουργηματικό για να μην παραγραφεί.
Ο κατηγορούμενος ισχυρίστηκε οτι δεν ήξερε οτι έκανε κάτι παράνομο, επειδή είχε συνάψει σύμβαση με εταιρεία πειρατικών συνδρομών μέσω διαδικτύου η οποία εμφανιζόταν ως νόμιμος κάτοχος του υλικού. Ομως, το δικαστήριο τον καταδίκασε σε φυλάκιση 8 μηνών με τριετή αναστολή και σε χρηματική ποινή για τα έξοδα της δίκης.
Η υπεράσπιση του κατηγορούμενου ισχυρίστηκε οτι ο κατηγορούμενος ήταν περίπτωση συγγνωστής πλάνης, αφού δεν γνώριζε οτι η σύνδεση ήταν παράνομη.
Το δικαστήριο έκρινε ότι ο κατηγορούμενος δεν απαλλάσσεται από την ευθύνη του επειδή “δεν ήξερε” ή επειδή φάνηκε αφελής. Η δικαστική κρίση ήταν σαφής: η άγνοια του νόμου δεν αθωώνει.
Η υπόθεση αυτή υπογραμμίζει με έμφαση ότι η παρακολούθηση πειρατικού περιεχομένου, ακόμη και σε επίπεδο “θεατή”, συνιστά ποινικά διωκόμενη πράξη.
