Περίπου 36,8 εκατομμύρια ψηφοφόροι προσέρχονται σήμερα στις κάλπες στην Ισπανία για να αναδείξουν την νέα κυβέρνηση της χώρας και οποιοδήποτε αποτέλεσμα φαίνεται πιθανό, αν και οι δημοσκοπήσεις δίνουν σαφές προβάδισμα στους Σοσιαλιστές του απερχόμενου πρωθυπουργού Πέδρο Σάντσεθ.
«Η επιτυχία ή η αποτυχία της Αριστεράς και της Δεξιάς εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πόσο πολλοί από εκείνους που συνήθως απέχουν, αυτή τη φορά θα αποφασίσουν να προσέλθουν στις κάλπες» γράφει η εφημερίδα El Pais.
Σύμφωνα με την El Periodico De Catalunya, «οι ψηφοφόροι θα αποφασίσουν εάν η Ισπανία θα είναι μια σοσιαλδημοκρατική, φιλοευρωπαϊκή και φεμινιστική χώρα, αν θα δεχτεί με θάρρος ότι δεν υπάρχουν εύκολες απαντήσεις για περιόδους αβεβαιότητας και ότι δεν υπάρχουν τείχη που να μας προστατεύουν από τις προκλήσεις που υπάρχουν παγκοσμίως.
Ή αν οι Ισπανοί θα προτιμήσουν να ψηφίσουν υπό τον φόβο των αλλαγών στην ταυτότητά τους, τις παραδόσεις, την ασφάλεια με ένα όπλο κάτω από το μαξιλάρι. Το θρυλικό τραγούδι του Lou Reed «Δεν υπάρχει χρόνος» μπορεί κάλλιστα να είναι το soundtrack των εκλογών στις οποίες η Ισπανία κοιτάζει τον καθρέφτη της» γράφει η εφημερίδα της Καταλονίας.
Φόβος ή οργή;
Θα επικρατήσει ο φόβος της ανόδου του ακροδεξιού Vox που αναδεικνύεται σε όλες τις συναντήσεις των κεντροαριστερών κομμάτων ή η οργή της Κεντροδεξιάς εναντίον του σοσιαλιστή Πέδρο Σάντσεθ;
Η διαφαινόμενη άνοδος του Vox ενθάρρυνε τους φόβους των προοδευτικών ότι η Ακροδεξιά -που πολλοί πίστευαν ότι είχε εξαφανιστεί στη μόνη χώρα της Ευρώπης που την είχε στην εξουσία μέχρι το 1976- θα μπορούσε να φτάσει ως την κυβέρνηση.
Οι δημοσκοπήσεις που δείχνουν ότι κερδίζει ο Σάντσεθ τροφοδοτούν την απογοήτευση των συντηρητικών που θέλουν να τον απομακρύνουν από την εξουσία.
Το διπλό μέλλον
«Η Ισπανία θα επιλέξει σήμερα εάν θέλει να προχωρήσει ακόμη και αν το μέλλον είναι αβέβαιο ή εάν θα ρίξει άγκυρα. Το πρώτο Συμβούλιο Υπουργών της νέας κυβέρνησης μπορεί να θέσει στο τραπέζι το νόμο για την ευθανασία ή την επέμβαση στην Καταλονία. Την αύξηση του κατώτατου μισθού ή την κατάργηση του γάμου μεταξύ ομόφυλων ζευγαριών.
Αν θα δοθούν ενισχύσεις για την εξάλειψη της παιδικής φτώχειας ή επιδοτήσεις για τις ταυρομαχίες. Περισσότερες εβδομάδες γονικής άδειας ή περιορισμοί στην άμβλωση. Μέτρα κατά του μισθολογικού χάσματος ή σχέδια για διευκόλυνση της διαμονής των γυναικών στο σπίτι.
Μέτρα για τη χρηματοδότηση των κοινοτήτων ή την κατάργηση της αυτονομίας. Ενίσχυση της δημόσιας υγείας ή κατάργηση της κάρτας υγείας στους παράτυπους μετανάστες. Παροχή περισσότερων κονδυλίων για την καταπολέμηση της βίας λόγω φύλου ή αμφισβήτηση των καταγγελιών των θυμάτων.
Φαίνονται απλές ερωτήσεις για να απαντηθούν από τη μια πλευρά ή την άλλη. Οι πολιτικοί επιστήμονες, ωστόσο, θυμούνται ότι την ίδια Κυριακή, δύο εκατομμύρια άνθρωποι θα αποφασίσουν αν θα πάνε στις κάλπες ή όχι, και αν το κάνουν ποιον θα ψηφίσουν. Είναι οι αναποφάσιστοι των οποίων το μέγεθος ήταν αδύνατο να μετρηθεί λόγω της απαγόρευσης των δημοσκοπήσεων εδώ και πέντε ημέρες» γράφει η El Periodico.
Οι δυο "άγνωστοι x"
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι υπάρχουν δυο άγνωστοι x στη σημερινή αναμέτρηση:
Ο πρώτος άγνωστος είναι το ποσοστό συμμετοχής. Οι έρευνες το τοποθετούν μεταξύ 67% και 75%. Τα αποτελέσματα θα εξαρτηθούν σε μεγάλο βαθμό από τη συμμετοχή αυτή.
Ο δεύτερος άγνωστος είναι ποιο κόμμα θα έρθει τρίτο: οι αριστεροί Ποδέμος, οι κεντροδεξιοί Πολίτες η το ακροδεξιό Vox;
Το τρίτο κόμμα θα είναι το πιο σημαντικό από ποτέ, γιατί θα καθορίσει, στην πραγματικότητα, ποια πλευρά θα νικήσει: η Αριστερά ή η Δεξιά.
Και όχι μόνο ποιος θα είναι ο επόμενος πρόεδρος της κυβέρνησης, αλλά και αν θα υπάρξει για πρώτη φορά κυβερνητικός συνασπισμός.
Εάν το Σοσιαλιστικό κόμμα θα επιβεβαιώσει την ηγεμονική του θέση. Ή αν το κεντροδεξιό Λαϊκό Κόμμα θα συνεχίσει την παρακμή του ή θα σωθεί από την καταστροφή.
Όλα είναι στον αέρα.
