Σε βάθος διετίας αναμένεται η αποκλιμάκωση του πληθωρισμού, όπως τονίζει ο πρόεδρος του ΕΒΕΠ Βασίλης Κορκίδης, στην εφ' όλης της ύλης συνέντευξη που παραχώρησε στο Σin και την Έλλη Κομνηνού.
Για το ενεργειακό σημειώνει πως αποτελεί γρίφο για τα κράτη της ΕΕ, υποστηρίζει ωστόσο ότι οι έμποροι χονδρικής και λιανικής στην ΕΕ απορροφούν μέρος των αυξήσεων του κόστους. Προσθέτει ωστόσο πως για την ακρίβεια θα πρέπει να υπάρξει μια «συνολική παρέμβαση» από πλευράς ΕΕ ενώ προτεραιότητα θα πρέπει να είναι η ανατροπή μιας αυξανόμενης τάσης νέων εθνικών φραγμών και η αντιμετώπιση του κατακερματισμού της αγοράς.
Ο κ. Κορκίδης εκτιμά ότι υγιείς επιχειρήσεις κινδυνεύουν να καταστούν ζημιογόνες αν δεν εξελιχθούν και δεν επενδύουν προκειμένου να είναι ανταγωνιστικές ενώ δίνει έμφαση στην αναζήτηση και αξιοποίηση χρηματοδοτικών εργαλείων που θα στηρίξουν τις επενδύσεις. Μάλιστα τονίζει ότι τα ευρωπαϊκά κονδύλια από το Ταμείο Ανάκαμψης και ΕΣΠΑ θα πρέπει να αξιοποιηθούν μέχρι και το τελευταίο ευρώ καθώς μπορούν να τονώσουν την εγχώρια επιχειρηματικότητα.
Επιπλέον παρουσιάζει τις προτάσεις του Επιμελητηρίου να δοθούν κίνητρα για τη συγχώνευση των επιχειρήσεων που θα οδηγήσουν στη δημιουργία ισχυρών επιχειρηματικών σχημάτων.
Εξάλλου ο κ. Κορκίδης υποστηρίζει ότι η Ελλάδα θα πρέπει να στρέψει, εκ νέου, το βλέμμα στο «αγροτικό επιχειρείν». Στο πλαίσιο αυτό υπογραμμίζει την ανάγκη αύξηση της εγχώριας παραγωγής σημειώνοντας πως μέχρι να επιτευχθεί αυτό επιβάλλεται να μεσολαβήσει το μεταβατικό στάδιο της αποθήκευσης, ώστε να μην υπάρξει καμιά ανασφάλεια.
Τέλος ο πρόεδρος του ΕΒΕΠ υποστηρίζει ότι οι ευκαιρίες για ανάπτυξη έρχονται από την θάλασσα, επισημαίνει ότι η ναυτιλία των Ελλήνων ήταν και εξακολουθεί να είναι πρόθυμη να επενδύσει σε τομείς της οικονομίας ενώ καταλήγει υποστηρίζονται πως πρέπει ο ελληνικός ναυπηγικός τομέας να αντιμετωπισθεί ως βασικός τομέας της εγχώριας βαριάς βιομηχανίας.
Όλη η συνέντευξη του Προέδρου του Επιμελητηρίου και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς, κ. Βασίλη Κορκίδη στην Έλλη Κομνηνού:
Κύριε Κορκίδη, το πληθωριστικό ράλι συνεχίζεται ανεξέλεγκτο περιορίζοντας αισθητά την αγοραστική δύναμη των καταναλωτών. Πότε βλέπεται αποκλιμάκωση, γιατί είναι αρκετοί εκείνοι που ισχυρίζονται ότι τα δύσκολα είναι μπροστά μας;
Ο πληθωρισμός δεν είναι ελληνικό φαινόμενο και υπό το πρίσμα της τρέχουσας κατάστασης στην ΕΕ, δύσκολα μπορεί να λυθεί επί του παρόντος ο γρίφος του ευρωπληθωρισμού.
Ο αυξανόμενος πληθωρισμός δημιουργεί αυξανόμενες ανησυχίες για τον αντίκτυπό του στην αγοραστική δύναμη των καταναλωτών και τον κίνδυνο υπονόμευσης της τρέχουσας ανάκαμψης. Βασικοί παράγοντες, που διέπουν τις αυξήσεις των τιμών, περιλαμβάνουν το αυξημένο κόστος της ενέργειας και των εμπορευμάτων, τη διαταραχή της αλυσίδας εφοδιασμού, την αύξηση της ζήτησης λόγω της ανάκαμψης και τις ελλείψεις στην αγορά.
Τον Μάιο ο πληθωρισμός σημείωσε νέο ρεκόρ στο 11,3%, γεγονός που οφείλεται κυρίως στην εκρηκτική άνοδο του φυσικού αερίου κατά 172,7%, του πετρελαίου θέρμανσης κατά 65,1%, του ηλεκτρικού ρεύματος κατά 80,2%, των καυσίμων και λιπαντικών κατά 36,6%, αλλά και στις ανατιμήσεις κατά 18,8% στις μεταφορές, κατά 12,1% στη διατροφή και κατά 35% στη στέγαση.
Με επίκεντρο τη «μάχη» θεωρητικών και πρακτικών ερμηνειών για τα αίτια και τη διάρκεια του υψηλού πληθωρισμού, σε όλη την Ευρώπη τα νοικοκυριά βιώνουν στην καθημερινότητά τους εισοδηματικές απώλειες από τις ανατιμήσεις σε είδη ευρείας κατανάλωσης, ενώ οι επιχειρήσεις αντιμετωπίζουν έλλειψη κεφαλαίου κίνησης και εμπορευμάτων. Παρά τη μεγάλη αναθεώρηση των ετήσιων προβλέψεων της ΕΚΤ, η σημαντική αποκλιμάκωση αναμένεται σε βάθος διετίας.
Οι επιχειρήσεις δυσκολεύονται με τα λειτουργικά κόστη και η ενεργειακή ακρίβεια φαίνεται να αναδεικνύεται σε κρίσιμο παράγοντα όπως και οι συνεχείς ανατιμήσεις στις πρώτες ύλες. Πως βλέπετε να εξελίσσεται η κατάσταση τι περιθώρια αντίδρασης υπάρχουν;
Ουδείς, υπό τις παρούσες συνθήκες, δύναται να περιγράψει πως θα εξελιχθεί η κατάσταση οι παράμετροι της οποίας προσομοιάζουν με εκείνες μίας «ασύμμετρης απειλής».
Τούτου δοθέντος απαιτείται συνεχής εγρήγορση και ταχύτατες αντιδράσεις από το οικονομικό επιτελείο, το οποίο ευτυχώς έχει δείξει μέχρι ώρας ταχύτητα ανακλαστικών και παροχή λελογισμένων παρεμβάσεων στα όρια του δημοσιονομικού χώρου και χωρίς να υφίσταται κίνδυνος δημοσιονομικού εκτροχιασμού.
Η αναγγελθείσα παράταση του μειωμένου ΦΠΑ, για ορισμένα προϊόντα και υπηρεσίες μέχρι τα τέλη του έτους, εντάσσεται σε μία ομάδα παρεμβάσεων τις οποίες το οικονομικό επιτελείο εξετάζει και αναλόγως ανακοινώνει.
Ωστόσο, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι οι συνθήκες, που έχει να αντιμετωπίσει το οικονομικό επιτελείο αλλά και οι επιχειρήσεις, είναι πρωτόγνωρες.
Είναι γεγονός ότι οι επιχειρήσεις αναγκαστικά μετακυλίουν τα κόστη και στους καταναλωτές με αποτέλεσμα να βλέπουμε παραδοσιακά φθηνά προϊόντα, π.χ. το σουβλάκι, ή και βασικά είδη διατροφής, π.χ. το ψωμί, να αυξάνονται σημαντικά. Πιστεύετε ότι η κυβέρνηση πρέπει να εξετάσει τη λύση μείωσης του ΦΠΑ ή υπάρχουν άλλες εφεδρείες για να εξομαλυνθεί η αγορά;
Το ενεργειακό τείνει να λάβει την μορφή «γρίφου», τον οποίο καλούνται να επιλύσουν τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η οικονομία είναι κυκλική και ο αυξανόμενος πληθωρισμός και οι τιμές των εμπορευμάτων, οι ελλείψεις εργατικού δυναμικού και οι διαταραχές στις παγκόσμιες αλυσίδες εφοδιασμού επηρεάζουν αρνητικά τις αλυσίδες εφοδιασμού στην Ευρώπη, τόσο για τρόφιμα, όσο και για μη εδώδιμα προϊόντα μέσω υψηλότερων τιμών. Οι έμποροι χονδρικής και λιανικής στην ΕΕ απορροφούν μέρος των αυξήσεων του κόστους τους, για να εξασφαλίσουν ανταγωνιστικές τιμές στους καταναλωτές.
Σύμφωνα με τη Eurostat, ο υψηλός πληθωρισμός γίνεται αισθητός περισσότερο στα 96,5 εκατ. Ευρωπαίους που ζουν στο όριο της φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, καθώς ο αντίκτυπος είναι μεγαλύτερος σε φθηνότερα προϊόντα και προϊόντα ιδιωτικής ετικέτας. Οι αυξήσεις των τιμών καταναλωτή ήταν κατά μέσο όρο χαμηλότερες από τις αυξήσεις των τιμών βασικών προϊόντων.
Οι διανομείς διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο, ως το βασικό μέρος της αλυσίδας εφοδιασμού που αντιμετωπίζει ο καταναλωτής και διασφαλίζουν ότι οι καταναλωτές έχουν ευρεία επιλογή ποιοτικών προϊόντων σε προσιτές τιμές.
Ο ισχυρός ανταγωνισμός στη λιανική σημαίνει ότι οι έμποροι δεν έχουν άλλη επιλογή από το να απορροφήσουν μέρος των αυξήσεων των τιμών και να μεταφέρουν τα οφέλη στους καταναλωτές, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα, αλλά αυτό επηρεάζει τα ήδη περιορισμένα περιθώρια κέρδους τους έως 3% στον τομέα πώλησης τροφίμων.
Τα μέτρα που μέχρι τώρα έχει λάβει η κυβέρνηση, τόσο για την συγκράτηση του κόστους λειτουργίας των επιχειρήσεων λόγω της ανόδου των τιμών της ενέργειας, όσο και για την στήριξη των νοικοκυριών σίγουρα έχουν δώσει «ανάσες» αλλά καθίσταται προφανές ότι πρέπει να υπάρξει μια «συνολική παρέμβαση» από πλευράς ΕΕ.
Το οικοσύστημα του εμπορίου βασίζεται σε μια ενιαία αγορά που λειτουργεί σωστά για να παρέχει στους πελάτες προϊόντα υψηλής ποιότητας σε ανταγωνιστικές τιμές. Η ανατροπή μιας αυξανόμενης τάσης νέων εθνικών φραγμών και η αντιμετώπιση του κατακερματισμού της αγοράς, που επιβάλλεται από τους παγκόσμιους κατασκευαστές εμπορικών σημάτων, μέσω εδαφικών περιορισμών προσφοράς, που κοστίζουν στους καταναλωτές της Ευρώπης περισσότερα από 14 δις ευρώ ετησίως, θα πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα για τη δράση της ΕΕ.
Επίσης μείζον ζήτημα για τις επιχειρήσεις αποτελεί η μειωμένη ρευστότητα και η δυσκολία δανειοδότησης την ώρα μάλιστα που το κόστος χρήματος γίνεται ακριβότερο. Πως μπορούν να βρεθούν και να απελευθερωθούν κονδύλια για τις επιχειρήσεις;
Υπάρχουν κλάδοι της οικονομίας που έχουν πληγεί από την ενεργειακή κρίση, η οποία επιδεινώθηκε εξαιτίας του πολέμου στην Ουκρανία. Επιχειρήσεις οι οποίες, αφενός, βλέπουν τις πωλήσεις τους να μειώνονται και, αφετέρου, να αυξάνονται δραματικά τα λειτουργικά τους κόστη. Υγιείς επιχειρήσεις οι οποίες κινδυνεύουν να καταστούνζημιογόνες, εάν δεν προσαρμοσθούν στις σύγχρονες ανάγκες των καταναλωτών, εάν δεν είναι καινοτόμες και εξωστρεφείς, εάν γενικά δεν εξελιχθούν.
Οι Έλληνες επιχειρηματίες γνωρίζουν πολύ καλά, ότι για να είναι ανταγωνιστικές οι επιχειρήσεις τους, θα πρέπει να επενδύουν ακόμη και κάτω από ιδιαίτερα αντίξοες οικονομικές συνθήκες. Το ζητούμενο είναι πώς μπορεί να αυξηθεί η ρευστότητά τους για να χρηματοδοτήσουν επενδύσεις. Ποια χρηματοδοτικά εργαλεία πρέπει να δημιουργηθούν, έτσι ώστε να δρομολογηθούν νέες επενδύσεις.
Πρόσφατα, η πρόεδρος και διευθύνουσα σύμβουλος της Ελληνικής Αναπτυξιακής Τράπεζας (ΕΑΤ), Αθηνά Χατζηπέτρου, που συμμετείχε στο Διοικητικό Συμβούλιο του Εμπορικού και Βιομηχανικού Επιμελητηρίου Πειραιώς, αναφέρθηκε στα χρηματοδοτικά εργαλεία και στις προτάσεις της Τράπεζας, τονίζοντας ότι από το 2020 μέχρι σήμερα έχουν χορηγηθεί πάνω από 39.000 δάνεια αξίας άνω των 8,4 δισ. ευρώ, σε μια περίοδο μάλιστα πρωτοφανούς υγειονομικής κρίσης, λόγω της πανδημίας της COVID- 19.
Με στόχο τη συνεχή στήριξη των επιχειρήσεων, η ΕΑΤ ετοιμάζει μια καινοτόμο πρόταση για τα ελληνικά δεδομένα, μια ενιαία πλατφόρμα Know your Customer (KYC), που θα λειτουργεί ως σύνδεσμος ανάμεσα στις επιχειρήσεις και τις τράπεζες. Θα προσφέρει τη δυνατότητα σε επιχειρήσεις που θέλουν να χρηματοδοτηθούν, να υποβάλουν στοιχεία και έγγραφα που θα πιστοποιούν την επιλεξιμότητά τους και το επιχειρηματικό τους πλάνο.
Επιπροσθέτως, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, η ΕΑΤ έχει δημιουργήσει τη δική της παγκόσμια κοινότητα δικτύωσης με το όνομα «InnoAgorapoweredby HDB», φτάνοντας τα 400 μέλη σε λίγους μήνες λειτουργίας, στη διεθνούς φήμης πλατφόρμα EuroQuity, η οποία αριθμεί περίπου 22.100 μέλη.
Στόχος είναι η δημιουργία ενός εξειδικευμένου δικτύου επενδυτών και επιχειρηματιών, προσφέροντας τη δυνατότητα στις ελληνικές καινοτόμους εταιρείες να βρίσκουν ευκαιρίες χρηματοδότησης και γνώσης. Μέσω της InnoAgora, η HDB χτίζει μια μακροχρόνια σχέση με επενδυτές και επιχειρηματίες, παρέχοντας μη χρηματοδοτική υποστήριξη μέσα από δωρεάν υπηρεσίες διασύνδεσης, εκπαιδευτικά σεμινάρια και e-pitchingsessions.
Οι ελληνικές επιχειρήσεις έχουν ανάγκη από τέτοια «έξυπνα» χρηματοδοτικά εργαλεία. Έχουν ανάγκη από χρηματοδότηση, η οποία θα εξυπηρετήσει την υλοποίηση επενδύσεων με στόχο την αύξηση πωλήσεων και κερδών.
Και, φυσικά, δεν θα πρέπει να λησμονούμε ότι θα πρέπει να αξιοποιηθούν τα κονδύλια από το Ταμείο Ανάκαμψης και το ΕΣΠΑ μέχρι και το τελευταίο ευρώ. Ευρωπαϊκά κονδύλια, που στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο του Πειραιά είμαστε βέβαιοι, ότι μπορούν να τονώσουν την εγχώρια επιχειρηματικότητα.
Πιστεύετε ότι η κατανάλωση από τον τουρισμό θα δώσει ανάσα στις επιχειρήσεις;
Η εισαγόμενη κατανάλωση από τον τουρισμό δίνει ελπίδα στην αγορά, καθώς τα, μέχρι ώρας, γνωστά στοιχεία είναι θετικά. Τουλάχιστον τον Απρίλιο είχαμε αύξηση 342% σε αφίξεις, 1 εκατ. τουρίστες σε σχέση με πέρσι που ήμασταν σε συνθήκες πανδημίας και περιορισμών και αυτό σημαίνει 417 εκατ. ευρώ περίπου έσοδα έναντι 270 εκατ. ευρώ πέρσι.
Άρα, προσμένουμε ότι η τουριστική κίνηση φέτος θα είναι πολύ καλύτερη σε σχέση με το 2021, θα είναι στα επίπεδα του 2019 και ήδη είναι στο 92% του 2019. Ευελπιστούμε να είναι και ποιότητας τουρισμός που θα μπορέσει να ξοδέψει κάτι στην τοπική κοινωνία.
Σχολιάζοντας το σχέδιο νόμου για τα «Κίνητρα Ανάπτυξης Επιχειρήσεων, μέσω συνεργασιών και εταιρικών μετασχηματισμών» προτείνατε να δοθούν φοροκίνητρα σε ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να έρθουν στην χώρα μας και να συνεργαστούν με ελληνικές. Θέλετε να μας πείτε για το σκεπτικό της πρότασής σας;
Το Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιώς προσπαθεί, διαχρονικά, μέσα από ρεαλιστικές και μετρήσιμες προτάσεις, να στηρίξει την υγιή επιχειρηματικότητα, με στόχο την ευρύτερη ανάπτυξη της ελληνικής Οικονομίας.
Προς αυτήν την κατεύθυνση, το Ε.Β.Ε.Π. χαιρέτισε το νομοσχέδιο του υπουργείου Οικονομικών και ζήτησε την διεύρυνσή του με περαιτέρω κίνητρα, έτσι ώστε να ωφεληθούν, όσο το δυνατόν, περισσότερες επιχειρήσεις. Προς αυτή την κατεύθυνση, και με έμφαση στην εξωστρέφεια, τόνισε την αναγκαιότητα, να δοθούν κίνητρα για να συνενώσουν τις δυνάμεις τους πολύ μικρές και μικρομεσαίες ελληνικές ημεδαπές με αλλοδαπές ευρωπαϊκές επιχειρήσεις, ανεξάρτητα με το μέγεθός τους.
Το Ε.Β.Ε.Π.πρότεινε να δοθούν φοροαπαλλαγές σε ποσοστό 30-50% για διάστημα 9 ετών σε όλες τις νέες εταιρείες που θα δημιουργηθούν στη χώρα μας και θα προκύψουν από τη συγχώνευση, τόσο μεταξύ ελληνικών, όσο και μεταξύ ελληνικών και ευρωπαϊκών επιχειρήσεων.
Δηλαδή, να δοθούν κίνητρα σε ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να έρθουν στην χώρα μας και να συνεργαστούν με ελληνικές. Με άλλα λόγια, να φέρουν τα κεφάλαια και μέρος του κύκλου εργασιών τους στη χώρα μας, για τα οποία θα αποδίδονται οι αναλογούντες μειωμένοι φόροι στο ελληνικό κράτος.
Σε αυτήν την περίπτωση θα μπορούν να υπάρξουν κλίμακες μείωσης, αλλά και ρήτρες, ανάλογα με το ύψος των νέων επενδύσεων, αλλά και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας. Εάν η Ελλάδα θέλει να έρθει νωρίτερα από άλλες χώρες πιο κοντά στο ευρωπαϊκό flat tax 15%, που σχεδιάζεται στην ΕΕ και να είναι σε συνδυασμό με τον φόρο μερισμάτων 5%, φορολογικά ανταγωνιστική και επιχειρηματικά ελκυστική, θα πρέπει να επεκτείνει τα κίνητρα στο νομοσχέδιο με τα εξής:
- Να δοθούν φοροαπαλλαγές σε ποσοστό μεταξύ 30-50%, για διάστημα 9 ετών, σε όλες τις εταιρείες που θα μετασχηματιστούν από την ενοποίηση εταιριών που θα εδρεύουν στην Ελλάδα με αντίστοιχες ευρωπαϊκές εταιρίες σε άλλες χώρες της ευρωζώνης.
- Να ενισχυθούν τα φορολογικά κίνητρα για τις ελληνικές επιχειρήσεις, που θα μετασχηματιστούν εταιρικά με θυγατρικές ελληνικών συμφερόντων σε χώρες της ευρωζώνης σε συγκεκριμένους, δυναμικούς, καινοτόμους και εξωστρεφείς κλάδους, που επιζητά η ελληνική Οικονομία.
- Να συμπεριληφθούν στις εκπτώσεις φόρου ενδιάμεσες κλίμακες, ανάλογα με το ύψος του εταιρικού κεφαλαίου και των θέσεων εργασίας, ώστε να επιτευχθεί η επιθυμητή μεγέθυνση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων με φυσική και φορολογική έδρα την Ελλάδα.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι η αρχαία φράση «η ισχύς εν τη ενώσει» είναι διαχρονική και επίκαιρη, όσο ποτέ άλλοτε στο επιχειρείν. Τα φορολογικά κίνητρα για τη συγχώνευση των επιχειρήσεων θα οδηγήσουν στη δημιουργία ισχυρών επιχειρηματικών σχημάτων, που θα μπορούν να αντεπεξέλθουν σε μελλοντικές οικονομικές κρίσεις, να δημιουργήσουν οικονομίες κλίμακας και να προωθήσουν αποτελεσματικότερα προϊόντα και υπηρεσίες σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Παρακολουθείτε τις επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία και τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί στην εφοδιαστική αλυσίδα με τις απαγορεύσεις εξαγωγών, τα αυξημένα κόστη μεταφοράς, τις ανατιμήσεις σε λιπάσματα και ζωοτροφές. Πιστεύετε ότι θα υπάρχει επισιτιστική κρίση από Σεπτέμβριο και πώς θα μπορούσαμε να ενεργήσουμε προληπτικά για να αποφύγουμε ένα τέτοιο δυσάρεστο ενδεχόμενο;
Έχω υποστηρίξει και εξακολουθώ να υποστηρίζω ότι η Ελλάδα θα πρέπει να στρέψει, εκ νέου, το βλέμμα στο «αγροτικό επιχειρείν». Να το δει από άλλη οπτική γωνία. Εκείνη που «επέβαλε» η Ρωσο-Ουκρανική κρίση. Η εκτίναξη του ενεργειακού κόστους, ως απότοκο της Ρωσο-Ουκρανικής σύρραξης, μετέβαλε άρδην το «τοπίο» σηματοδοτώντας μια κρίση που επί της ουσίας απειλεί την επισιτιστική ασφάλεια, καθώς τα βασικά κόστη παραγωγής «από το χωράφι μέχρι το ράφι» άλλαξαν δραματικά.
Πρόσφατα, η κυβέρνηση αντιδρώντας με ψυχραιμία έναντι της ασύμμετρης απειλής που αντιμετωπίζουν οι αγρότες και οι αγροτικές επιχειρήσεις, ανακοίνωσε σειρά μέτρων στήριξης του πρωτογενούς τομέα. Μέχρι εδώ καλά. Ωστόσο πλέον, οφείλουμε να αξιοποιήσουμε και το τελευταίο στρέμμα καλλιεργήσιμης γης. Η μόνη αξιόπιστη εναλλακτική πηγή ειδών αγροδιατροφής και ιδιαιτέρως δημητριακών, μπορεί κάλλιστα να γίνει σε εύλογο χρονικό διάστημα η εγχώρια παραγωγή μας. Άλλωστε, ήδη παράγουμε σημαντικές ποσότητες σκληρού σιταριού που εξάγουμε, καθώς και μαλακού σιταριού, κριθαριού, καλαμποκιού, βρώμης αλλά και ηλιόσπορου που μπορούν άμεσα να αυξηθούν, ώστε να καλύπτουν τουλάχιστον την εσωτερική μας κατανάλωση.
Εάν λοιπόν θέλουμε ένα βιώσιμο επισιτιστικό μέλλον για την χώρα μας θα πρέπει να κοιτάξουμε με θέα την Θεσσαλία, την Μακεδονία και την Θράκη, ώστε να αξιοποιήσουμε κάθε στρέμμα και κάθε δυνατότητα ποιοτικής ελληνικής παραγωγής μαλακού σίτου που καλλιεργείται σε ψυχρά κλίματα. Η Ελλάδα στο παρελθόν είχε απόλυτη επάρκεια σε όλα τα είδη των δημητριακών και ζάχαρης, την οποία πρέπει να επανακτήσει, ακόμα και εάν αρχικά το κόστος δεν είναι ανταγωνιστικό σε διεθνές επίπεδο.
Οι πρόσφατες εξελίξεις άλλωστε μας απέδειξαν πως η διατροφική αυτονομία κάθε ευρωπαϊκής χώρας δύσκολα κοστολογείται. Πριν ένα χρόνο, η ελληνική παραγωγή ενός τόνου σιταριού είχε κόστος 270 ευρώ, ενώ η χονδρεμπορική τιμή πώλησης ήταν 286 ευρώ με αποτέλεσμα να λένε στάρι σπέρνεις, χρυσάφι θερίζεις.
Άραγε σήμερα, με την τιμή του σιταριού κοντά στα 400 ευρώ ο τόνος, την καταστροφή της παραγωγής στην Ουκρανία με ετήσια έλλειψη 63 εκατ. τόνων σιτηρών από την αγορά, δεν ξέρω τι πρέπει να λέμε, αλλά σίγουρα ξέρουμε τι πρέπει να κάνουμε, ως μόνιμη εναλλακτική λύση.
Ανεξαρτήτως όμως της σημερινής τιμής, όλη την περίοδο 2023-27, οι αγρότες πρέπει να ενισχυθούν με κάθε χρηματοδοτικό εργαλείο και οι απειλούμενες από τον πόλεμο καλλιέργειες να επιδοτηθούν. Ασφαλώς πριν εξασφαλιστεί η αύξηση της παραγωγής, επιβάλλεται να μεσολαβήσει το μεταβατικό στάδιο της αποθήκευσης, ώστε να μην υπάρξει καμιά ανασφάλεια, που θα προκαλέσει άλλο ένα κύμα ακρίβειας στους καταναλωτές υπό τον φόβο των ελλείψεων, αλλά και του περιορισμού των εξαγωγών που επιβάλλονται από άλλες χώρες.
Μνημόνια, πανδημία κορονοϊού, ενεργειακή κρίση, πληθωριστικό ράλι... Σίγουρα, τα τελευταία χρόνια οι οικονομικές μεταβολές είναι ραγδαίες με αποτέλεσμα ο κόσμος να είναι πιεσμένος και απογοητευμένος. Ωστόσο ακόμα και μέσα από τις δυσκολίες προκύπτουν ευκαιρίες και προκλήσεις για ανάπτυξη. Εσείς βλέπετε κάτι ευοίωνο μέσα σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία ή ακόμα απέχουμε από μια προοπτική αισιοδοξίας;
Ο επιχειρηματικός κόσμος της χώρας παρά τις αντιξοότητες διατήρησε και διατηρεί ακόμη την αισιοδοξία του όπως άλλωστε τα επί μέρους στοιχεία των δραστηριοτήτων επιβεβαιώνουν. Ειδικότερα στον Πειραϊκό χώρο, όπου το επιχειρείν βλέπει θάλασσα. Και ακριβώς από την θάλασσα έρχονται οι ευκαιρίες για ανάπτυξη.
Όσοι παρακολούθησαν, τα όσα επιχειρηματικά διημείφθησαν στα φετινά Ποσειδώνια 2022, κατανόησαν ότι η ναυτιλία των Ελλήνων ήταν και εξακολουθεί να είναι πρόθυμη να επενδύσει σε τομείς της οικονομίας. Το Ε.Β.Ε.Π. έχει καταδείξει την σημασία της αναζωογόνησης των ναυπηγικών μονάδων της χώρας «βαπτίζοντας» τις τρεις μεγάλες ναυπηγικές μονάδες σε «ναυπηγική τρίαινα». Αυτές οι μονάδες με την επαναλειτουργία τους θα συμπαρασύρουν ανοδικά και μία σειρά επιχειρήσεων που λειτουργούν στο cluster εκείνο που υποστηρίζει τις ναυτιλιακές λειτουργίες ή και παράγει υλικά και τεχνουργήματα, τα οποία απευθύνονται στον εξοπλισμό των πλοίων.
Το ευοίωνο μέσα σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία είναι ότι η κυβέρνηση έθεσε σε δημόσια διαβούλευση μέχρι τις 20 Ιουνίου, στο πλαίσιο νομοσχεδίου «σκούπα», μια σειρά από διατάξεις (9 άρθρα), που αφορούν τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Μάλιστα, εκτιμάται ότι θα μπει σε τροχιά ψήφισης μέχρι τέλος του Ιουνίου, ώστε να τρέξουν όλες οι διαδικασίες.
Παράλληλα, αναφέρεται ότι «στις διατάξεις του παρόντος είναι δυνατή η υπαγωγή και άλλων υφιστάμενων ναυπηγικών εγκαταστάσεων, η σημασία των οποίων κρίνεται αντίστοιχα σημαντική για την εθνική οικονομία, την ανάπτυξη, την εθνική άμυνα και ασφάλεια, το περιβάλλον και την κοινωνική συνοχή. Για τον σκοπό αυτό, ο φορέας κάθε επένδυσης υποβάλλει σχετικό αίτημα στη Διυπουργική Επιτροπή Στρατηγικών Επενδύσεων. Η διαδικασία και τα επιμέρους δικαιολογητικά για την ολοκλήρωση της υπαγωγής αυτής, καθορίζονται με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Εθνικής Άμυνας, Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής και Περιβάλλοντος και Ενέργειας».
Οφείλουμε να απαγκιστρωθούμε από ιδεοληψίες και αγκυλώσεις δεκαετιών, που οδήγησαν σε «αδράνεια» και απαξίωση τα μεγάλα ναυπηγεία της χώρας μας και να προχωρήσουμε στη δημιουργία πλαισίου που θα διασφαλίζει την ανταγωνιστικότητα, σε έναν κλάδο διεθνοποιημένο αλλά και στον τον εργαζόμενο το ιερό δικαίωμα της εργασίας και της δίκαιης ανταμοιβής.
Η Ελλάδα παραμένει η κορυφαία ναυτιλιακή χώρα στον κόσμο, καθώς οι Έλληνες πλοιοκτήτες με 5.514 πλοία ελέγχουν σήμερα περίπου το 21% του παγκόσμιου και το 59% του ευρωπαϊκού στόλου σε όρους χωρητικότητας (dwt). Και είναι οξύμωρο ο «μεγαλύτερος πελάτης στο κόσμο» να είναι Έλληνας, να έχει την έδρα του το λιμάνι του Πειραιά και εμείς να μην έχουμε σε πλήρη λειτουργία τα τρία μεγάλα ναυπηγεία της χώρας μας. Δεν είναι δυνατόν, η ισχυρότερη ναυτιλία στον κόσμο να μην έχει την δέουσα ναυπηγική υποστήριξη στη χώρα της. Δεν είναι δυνατόν να αφήσουμε έρμαια την ακτοπλοΐα μας.
Πρέπει με άλλα λόγια, ο ελληνικός ναυπηγικός τομέας να ξαναγίνει κλάδος της ελληνόκτητης ναυτιλίας, όπως όταν ξεκίνησαν τα ναυπηγεία στην Ελλάδα ο Γουλανδρής, ο Νιάρχος και ο Ανδρεάδης και να αντιμετωπισθεί ως βασικός τομέας της εγχώριας βαριάς βιομηχανίας. Αυτή άλλωστε είναι δικαιωματικά και πρέπει να ξαναγίνει η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας. Δεν θα κουραστώ να επισημαίνω ότι το Ε.Β.Ε.Π. θα είναι αρωγό σε κάθε προσπάθεια προς την κατεύθυνση αναγέννησης του ναυπηγικού τομέα, γιατί πιστεύουμε ακράδαντα πως στην Ελλάδα έχει πράγματι λαμπρό μέλλον.
Η θάλασσα θα φέρει νέα ελπίδα σε όλους τους ανθρώπους, όπως ο ύπνος φέρνει τα όνειρα» κατά τον Χριστόφορο Κολόμβο. Και σε αυτή τη χώρα η θάλασσα φέρνει την ελπίδα και γεννά όνειρα. Στα ναυπηγεία δημιουργούνται τα «μέσα» που φέρνουν αυτή την νέα ελπίδα. Εκεί γεννιούνται τα πλοία, εκεί συντηρούνται και εκεί πεθαίνουν. Τα ναυπηγεία είναι η αρχή και το τέλος κάθε ονείρου στη ναυτιλιακή ζωή.
