Πολιτική wait and see θα υιοθετήσει το εκτελεστικό συμβούλιο της ΕΚΤ κατά τη σημερινή συνεδρίαση στη Φρανκφούρτη, παρά τις αντιξοότητες που καταγράφονται παγκοσμίως, λόγω της παρατεταμένης αδυναμίας της κινεζικής οικονομίας. Οι αναλυτές εκτιμούν ότι ο Μάριο Ντράγκι δεν θα αναλάβει δράση τώρα, αλλά τον Μάρτιο μετά τη δημοσίευση στοιχείων για την πορεία του πληθωρισμού και τις προοπτικές της οικονομίας της Ευρωζώνης. Αν και εμφανίζεται ιδιαίτερα προβληματισμένος από την προοπτική πτωτικής εκτόνωσης στις αγορές, η οποία θα δυναμιτίσει το οικονομικό κλίμα, ο επικεφαλής της ΕΚΤ δεν φαίνεται διατεθειμένος να αντιπαρατεθεί με τη γραμμή της Bundesbank, αλλά ούτε και να επιτρέψει τη χαλάρωση στην υλοποίηση των διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων στην Ευρώπη.
Πρόκειται για μια ιδιότυπη διελκυστίνδα, όπου η ΕΚΤ πιέζει τις εθνικές κυβερνήσεις και τις Βρυξέλλες να πράξουν περισσότερα και ταχύτερα για την εδραίωση της αναπτυξιακής δυναμικής, ενώ οι πολιτικοί αρνούμενοι να αναλάβουν το πολιτικό κόστος από τη μια καθώς και οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών στρέφονται στον Μάριο Ντράγκι για να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά.
Υπ αυτό το πρίσμα και με τις διαβουλεύσεις σε εξέλιξη στο Νταβός, ο Μάριο Ντράγκι αναμένεται να επαναβεβαιώσει τις αγορές για την επαγρύπνηση της ΕΚΤ και για τη διαθεσιμότητα αντισυμβατικών όπλων, τα οποία όμως θα χρησιμοποιηθούν τον κατάλληλο χρόνο και εφόσον υπάρξει ανάγκη.
Σύμφωνα με το προσχέδιο της ανακοίνωσης της ΕΚΤ, τα επιτόκια θα παραμείνουν σταθερά, όπως και το QE. Στην ομιλία του ο Μάριο Ντράγκι θα αναφερθεί εκτενώς στα απόνερα της κρίσης στην Κίνα και στις επιπτώσεις στην Ευρωζώνη, εκτιμώντας ότι η κατάσταση είναι διαχειρήσιμη και η ΕΚΤ επαγρυπνεί.
Οι αγορές αναμένεται να αντιδράσουν νευρικά, στην αναμενόμενη απόφαση της ΕΚΤ. Οι μετοχές των εταιριών πρώτων υλών θα συνεχίσουν να δέχονται πιέσεις, όπως και οι τραπεζικές καθώς ανεβαίνει το ρίσκο και η επικινδυνότητα στις αγορές και την πραγματική οικονομία.
Αναλυτές εκτιμούν ότι το διακύβευμα για τον Μάριο Ντράγκι είναι η επίτευξη του spillover effect από το πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης, εξέλιξη η οποία παρεμποδίζεται από την έλλειψη εμπιστοσύνης και το υψηλό πολιτικό ρίσκο.
