Είναι η πιό μελανή σελίδα της ελληνικής μεταπολιτευτικής Δημοκρατίας. Αποτυπώνεται στις εκθέσεις της ΑΔΑΕ και στα αδιαμφισβήτητα στοιχεία που έχουν δει μέχρι τώρα το φως της δημοσιότητας.
Η κυβέρνηση και η κυβερνητική πλειοψηφία κλείνουν τα μάτια μπροστά στην πραγματικότητα – δεν θέλουν να την δουν, ούτε θέλουν να ξέρουν. Γι αυτό δεν επέτρεψαν στον πρόεδρο της ΑΔΑΕ να παρουσιάσει τα στοιχεία για τις παρακολουθήσεις-υποκλοπές στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. Και για να μη μάθει βέβαια ο μέσος πολίτης τι συνέβαινε στα άδυτα της ΕΥΠ και στους μηχανισμούς του βαθέος κράτους
Το μέγα σκάνδαλο αρχικά “δεν... υπήρχε”. Κατά την κυβερνητική άποψη, οι παρακολουθήσεις ήταν αποκύημα νοσηρής φαντασίας του δημοσιογράφου Κώστα Βαξεβάνη, που έριχνε νερό στον μύλο του ΣΥΡΙΖΑ.
Οταν τα στοιχεία έγιναν ατράνταχτα και αδιαμφισβήτητα, η γραμμή άλλαξε: Υποκλοπές γίνονταν, αλλά δεν γνώριζε τίποτε ο πρωθυπουργός, ο οποίος εποπτεύει προσωπικά την ΕΥΠ. Ηταν δουλειά κάποιων σκοτεινών μηχανισμών που δρούσαν εν αγνοία του Μεγάρου Μαξίμου, παρακολουθώντας πολιτικούς, δημοσιογράφους, την ηγεσία των Ενόπλων Δυνάμεων και τους έχοντες σημαντικό ρόλο στις αμυντικές προμήθειες.
Τώρα που το θέμα έφθασε στη Βουλή και τα στοιχεία της ΑΔΑΕ “βοούν”, η κυβέρνηση δεν έχει πλέον απαντήσεις, όσο κι αν προσπαθεί να διαστρέψει την πραγματικότητα. Καταφεύγει λοιπόν στη συσκότιση, στην προσπάθεια συγκάλυψης και σε απόπειρες συμψηφισμών.
Αντί να προσπαθήσει να απαντήσει στο “ποιός και γιατί” οργάνωσε τις υποκλοπές, επιχειρεί με τοξικό λόγο να μεταθέσει τη συζήτηση και να θολώσει τα νερά, μιλώντας για... Καλογρίτσα, μαύρες σακκούλες με χρήματα, “Σαράφηδες” προστατευόμενους μάρτυρες – και για τη... “μικρή Μαρία” του Εβρου.
Και όχι μόνον η κυβέρνηση. Στη γραμμή αυτή των υπεκφυγών, της συσκότισης και του αντιπερισπασμού συντάσσεται ολόκληρη η κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Κι αν υπάρχουν μέσα στην κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ κάποιοι που θα επιθυμούσαν μια διαφορετική αντιμετώπιση του θέματος από την κυβέρνηση, η πρόταση δυσπιστίας τους αναγκάζει “να μπουν στο μαντρί” και να στοιχηθούν πίσω από τον πρωθυπουργό.
Με τις συνθήκες που διαμορφώνονται, είναι ευκολότερο – και πολιτικά σκοπιμότερο για τους ίδιους – να συνταχθούν με την εκτροπή και όχι με τη Δημοκρατία.
X. N.
