Μια δίκη-σταθμός που αφορά χιλιάδες δανειολήπτες που έχουν ενταχθεί στο Νόμο Κατσέλη θα διεξαχθεί στις 27 Φεβρουαρίου στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου. Συγκεκριμένα θα εκδικαστεί η υπόθεση σχετικά με τον τρόπο εκτοκισμού των δανείων που υπάγονται στον Νόμο 3869/2010, στον Νόμο που έγινε γνωστός με το όνομα «Νόμος Κατσέλη».
Η απόφαση θα καθορίσει αν, για όσους έχουν ενταχθεί στο Νόμο, ο τόκος πρέπει να υπολογίζεται επί του συνολικού άληκτου κεφαλαίου ή αν θα επιβάλλεται αποκλειστικά στη μηνιαία δόση.
Σύμφωνα με τους δανειολήπτες που έχουν προσφύγει στα δικαστήρια, αν ο τόκος υπολογισθεί επί του άληκτου κεφαλαίου, η τοκοχρεωλυτική επιβάρυνση υπερβαίνει τις δυνατότητες και αντοχές τους και θα τους οδηγήσει σε οικονομικό αδιέξοδο.
Σύμφωνα με τις τράπεζες και τις εταιρείες διαχείρισης μη εξυπηρετούμενων δανείων ο υπολογισμός του εκτοκισμού στη δόση θα οδηγήσει σε μεγάλη απώλεια εσόδων. Ισχυρίζονται οτι μια τέτοια απόφαση που εκτιμάται, σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν στον Τύπο, οτι αφορά 200.000 δανειολήπτες με συνολικά δάνεια ύψους 12,5 δις τα οποία τιτλοποιήθηκαν μέσω του μηχανισμού κρατικών εγγυήσεων «Ηρακλής», θα μπορούσε να οδηγήσει σε κατάπτωση των εγγυήσεων και αποσταθεροποίηση του τραπεζικού συστήματος.
Στη λήψη απόφασης, σύμφωνα με την Λούκα Κατσέλη, που «εμπνεύστηκε» και εφάρμοσε τον περιβόητο νόμο, πρέπει να ληφθούν υπόψη τα ακόλουθα δεδομένα:
1) Οι δανειολήπτες που έχουν ενταχθεί με δικαστικές αποφάσεις στον Νόμο Κατσέλη είναι δανειολήπτες που βρισκόντουσαν και εξακολουθούν να βρίσκονται σε «μόνιμη αδυναμία» πληρωμής οφειλών όπως στο παράδειγμα που προαναφέρθηκε. Η πρόθεση. του νομοθέτη ήταν ξεκάθαρη: να δοθεί, μετά απο δικαστική απόφαση, σε αυτά τα φυσικά πρόσωπα μια δεύτερη ευκαιρία να ρυθμίσουν τις οφειλές τους με βάση τις δυνατότητές τους και να προστατεύσουν την πρώτη τους κατοικία. Μια απόφαση επομένως που θα αυξήσει τα οφειλόμενα ποσά είτε λόγω μεταβολής επιτοκίων είτε λόγω τρόπου εκτοκισμού, θα οδηγήσει πολλούς εξ αυτών σε αναστολή πληρωμής δόσεων, κατάσχεση και πλειστηριασμό της πρώτης κατοικίας αντίθετα με τα δεδικασμένα.
2) Μια τέτοια εξέλιξη θα είχε αρνητικές επιπτώσεις και για το τραπεζικό σύστημα Απο όλους όσοι εντάχθηκαν στο νόμο Κατσέλη, οι Τράπεζες αποκόμισαν και αυτές οφέλη. Πληρώθηκαν δόσεις οι οποίες δεν επρόκειτο ποτέ να πληρωθούν λόγω μόνιμης αδυναμίας των οφειλετών, ενώ η αναστολή μαζικών πλειστηριασμών συγκράτησε, σε περίοδο κρίσης, την αξία των ακινήτων που είχαν στην κατοχή τους. Μια απρόσμενη αύξηση οφειλών θα αυξήσει το ποσοστό μή εξυπηρετούμενων δανείων στο χρηματοπιστωτικό σύστημα με αρνητικές επιπτώσεις για την αξιολόγησή τους.
3) Το τραπεζικό σύστημα αλλά και οι διαχειριστές των μη εξυπηρετούμενων δανείων οφείλουν να διαφοροποιήσουν την αντιμετώπιση των οφειλετών που βρίσκονται σε «μόνιμη αδυναμία πληρωμής» απο αυτούς που βρίσκονται σε «πρόσκαιρη» αδυναμία. Η διαχείρηση και αναδιάρθρωση μη εξυπηρετούμενων δανείων και χρεών προς το δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία μέσω εξωδικαστικού μηχανισμού που θεσπίστηκε με τον Ν 4738/2020 αφορά όλες τις κατηγορίες των δανειοληπτών. Εκτοκισμός στη βάση του άληκτου κεφαλαίου θα μπορούσε να γίνει αποδεκτός για όσους βρίσκονται σε πρόσκαιρη αδυναμία και εφόσον ο τρόπος εκτοκισμού έχει κοινοποιηθεί πριν την υποβολή αιτήματος στον εξωδικαστικό. Για αυτούς όμως που έχουν κριθεί ως έχοντες «μόνιμη αδυναμία πληρωμής», ο εκτοκισμός θα πρέπει να περιορισθεί στην μηνιαία δόση που έχει ορισθεί απο το δικαστήριο.
