Γιατί οι Ιρλανδοί - που θεωρούνταν μέχρι τώρα καθαρόαιμοι Κέλτες - μοιάζουν αρκετά με τους Ελληνες, όχι μόνο εμφανισιακά αλλά και ως προς την ψυχοσύνθεση και την εκρηκτικότητα στις αντιδράσεις τους; Η απάντηση έρχεται από επιστήμονες γενετιστές, οι οποίοι υποστηρίζουν τώρα ότι το γενεαλογικό δέντρο των Ιρλανδών έχει τις ρίζες του στην περιοχή του Πόντου και του ποντιακού καυκάσου. Από εκεί - και από περιοχές του σημερινού Ιράκ - μετακινήθηκαν πριν από μερικές χιλιετίες κύματα "οικονομικών μεταναστών", που μέσω Ελλάδας και νοτίου Ευρώπης έφθασαν σ' αυτή την εσχατιά της ευρωπαϊκής ηπείρου. Ηταν μελαχρινοί και με μαύρα μαλλιά, τα οποία στο πέρασμα των αιώνων έγιναν κοκκινόξανθα ή καστανοκόκκινα, λόγω των κλιματολογικών συνθηκών
Ιστορικοί και αρχαιολόγοι είχαν διατυποώσει ανάλογες απόψεις, αλλά δεν έβρισκαν αποδείξεις. Τις βρήκαν οι γενετιστές επιστήμονες του Ινστιτούτου Γενετικής Smurfit του Δουβλίνου και οι αρχαιολόγοι της Σχολής Γεωγραφίας, Αρχαιολογίας και Παλαιοντολογίας του Πανεπιστημίου Κουίνς του Μπέλφαστ.
Οι ερευνητές ανέλυσαν τα γονιδιώματα τεσσάρων ατόμων που έζησαν πριν από 4.000 και 5.200 χρόνια στην Ιρλανδία - μιας γυναίκας και τριών ανδρών.
Η γενετική ανάλυση αποκαλύπτει πως αρχικά υπήρξε μια μαζική μετανάστευση αγροτών της λίθινης εποχής από περιοχές της Μέσης Ανατολής. Αργότερα, την εποχή του Χαλκού, ακολούθησε άλλη μία μετακίνηση από τη νοτιοανατολική Ευρώπη. Οι άποικοι αυτοί αποτέλεσαν τη «μαγιά» για τον κελτικό πληθυσμό της Ιρλανδίας. Οι εξ ανατολών «οικονομικοί μετανάστες» δεν ανταγωνίσθηκαν τον τοπικό πληθυσμό των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών -που γρήγορα εξαφανίσθηκαν- αλλά οι ίδιοι έγιναν οι πρώτοι Ιρλανδοί.
Οι αρχικοί μετακινούμενοι αγροτικοί πληθυσμοί από τις βιβλικές περιοχές όπου πρωτοεμφανίσθηκε η γεωργία, έφεραν μαζί τους τα ζώα τους, τα δημητριακά, τα κεραμικά, αλλά και τα γονίδια για τα μαύρα μαλλιά και τα καστανά μάτια που έχουν πολλοί σημερινοί Ιρλανδοί -και γι' αυτό μοιάζουν με Έλληνες.
Μετά από αυτούς τους πρώτους αγρότες, ακολούθησε ένα δεύτερο κύμα αποίκων, από τις βόρειες ακτές της τωρινής Τουρκίας -όπου αργότερα κυριάρχησε ο ποντιακός ελληνισμός - και από τις στέπες της νότιας Ρωσίας. Οι νέοι άποικοι γνώριζαν την κατεργασία των μετάλλων, όπως του χρυσού και του χαλκού.
Αυτοί μετέφεραν στην Ιρλανδία τα γονίδια για μια σπάνια - αλλά πολύ κοινή σήμερα στην Ιρλανδία- κληρονομική πάθηση του αίματος, την αιμοχρωμάτωση, καθώς επίσης τα γονίδια για την πέψη του γάλατος (ανθεκτικότητα στη λακτόζη) και τα γαλανά μάτια (που έχουν λίγοι σημερινοί Ιρλανδοί).
Γλωσσολόγοι επιστήμονες εκτιμούν ότι αυτοί οι μετανάστες μετέφεραν και τη γλώσσα που κατόπιν εξελίχθηκε στα ιρλανδικά.
