Μέσω διαρροών – και όχι με επίσημη ανακοίνωση – η κυβέρνηση ομολογεί τελικά ότι “ροκάνισε” ήδη μεγάλο μέρος του πολυσυζητημένου “μαξιλαριού ασφαλείας”, που είχε δημιουργήσει η προηγούμενη κυβέρνηση.
Λίγες ώρες νωρίτερα το υπουργείο Οικονομικών προετοίμαζε το έδαφος για να “σκάσει το μυστικό” - ότι τα λεφτά ξοδεύτηκαν ήδη, ενώ ο αρμόδιος υπουργός διαβεβαίωνε σε όλους τους τόνους ότι “το μαξιλάρι δεν πρόκειται να αγγιχθεί”.
«Θα διαθέσουμε 12-14 δισ. ευρώ από το “μαλακό” μαξιλάρι για την αντιμετώπιση της πανδημίας», ήταν το χθεσινό μήνυμα από το ΥΠΟΙΚ, που μέσω ΑΠΕ (Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων) προσπαθούσε να προετοιμάσει την κοινή γνώμη για να ακούσει την πικρή αλήθεια.
Ομως, μία ημέρα νωρίτερα ο αρμόδιος υπουργός Χρ. Σταϊκούρας διαβεβαίωνε από τα κανάλια ότι «δεν πιέζεται ταμειακά η χώρα. Φιλοδοξία μας είναι να μην αγγίξουμε το μαξιλάρι ούτε τον Ιούνιο».
Ηθελαν λοιπόν να κρατήσουν ανέπαφο το «πουγκί» που τους κληροδότησαν οι Τσίπρας-Τσακαλώτος. Αλλά την ίδια ώρα που εξέφραζαν αυτή τη... «φιλοδοξία», το ξόδευαν κρυφά και... στα μουλωχτά.
Τα χρήματα μάλιστα είχαν ήδη ξοδευτεί, όταν κυβερνητικοί παράγοντες έσπευδαν να διαψεύσουν βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που τους κατηγορούσαν ότι έβαλαν χέρι στο μαξιλάρι διαθεσίμων.
Δεν πήγαν βέβαια για κακό σκοπό, ούτε σπαταλήθηκαν ασκόπως. Διατέθηκαν για τη χρηματοδότηση των μέτρων στήριξης επιχειρήσεων και εργαζομένων από τις επιπτώσεις της πανδημίας.
Το κακό είναι ότι η κυβέρνηση ενήργησε εν κρυπτώ, αποκρύπτοντας σημαντικά στοιχεία για τη δημοσιονομική διαχείριση, που επηρεάζουν καθοριστικά τη δημοσιονομική κατάσταση και τις δυνατότητες της χώρας να χρηματοδοτήσει περαιτέρω πρωτοβουλίες και πολιτικές στήριξης της οικονομίας.
Είναι ένα «εσκεμμένο φάουλ» που δικαιολογεί “κίτρινη κάρτα”. Και έρχεται να προστεθεί σε σειρά άλλων που διέπραξε η κυβέρνηση με αυτο το μαξιλάρι διαθεσίμων.
Για το οποίο μέχρι τον περασμένο Ιανουάριο έλεγε ότι... δεν υπάρχει, αρνούμενη να αποδεχθεί ότι και η κυβέρνηση Τσίπρα κάτι καλό έκανε στα δημοσιονομικά. Αργότερα παραδέχθηκε ότι το μαξιλάρι υπάρχει, ισχυριζόμενη όμως ότι πρακτικά είναι περίπου άχρηστο, διότι το ποσό είναι δήθεν δεσμευμένο και δεν μπορεί να αξιοποιηθεί.
Στη συνέχεια αναγκάστηκε να παραδεχθεί ότι πάνω από το ήμισυ του ποσού μπορεί να χρησιμοποηθεί κατά βούληση – κατά προτίμηση για άσκηση αναπτυξιακής και κοινωνικής πολιτικής.
Τότε άρχισαν να ακούγονται δηλώσεις ότι “η κυβέρνηση ακολουθεί σώφρονα πολιτική στα δημοσιονομικά” και γι αυτό σκοπεύει να μην ξοδέψει ούτε ευρώ από το απόθεμα ρευστότητας.
Μετά άρχισαν οι “εκπτώσεις”. Με τη γνωστή κατάληξη και την κυβέρνηση να “συλλαμβάνεται κλέπτουσα οπώρας”.
